پایبندی به تعهدات ناشی از پیوستن به میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی؛ مورد پژوهی تونس و مراکش (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی تشریح حقوق و آزادی های فردی مصرح در اعلامیه جهانی حقوق بشر در قالب سند لازم الاجرا و اساس تفکر بین المللی درباره ترویج و حمایت از حقوق مدنی و سیاسی است. دو کشور تونس و مراکش از جمله کشورهای مسلمان عضو میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی هستند که در پی رویدادهای موسوم به بهار عربی از سال ۲۰۱۰ میلادی، اقداماتی در جهت حمایت از حقوق بشر با تصویب و اجرای قوانین انجام دادند. این پژوهش با تاکید بر چهار مولفه حقوق زنان، آزادی بیان، آزادی دین و مذهب، حقوق کیفری متهمان و مجرمان به بررسی تطبیقی وضعیت شاخص ها و ابعاد قانونی آن با تعهدات این کشورها برمبنای این میثاق و قوانین اساسی مصوب آنان در دوره زمانی سال های 2010-2020 می پردازد.این مقاله با روش پژوهش کیفی، با توصیف و تطبیق داده ها و بهره مندی از متون کتابخانه ای به بررسی تفاوت قانونی و اجرایی در بنیان های اعتقادی و فرهنگی جامعه در زمینه حقوق بشر تحت تاثیر تعهدات حقوق بین المللی پرداخته و نقش تحولات خاورمیانه از سال ۲۰۱۰ در کاهش تعارض میان قانون اساسی فعلی و تعهد هر دو کشور نسبت به میثاق را ارزیابی می نماید. یافته های تحقیق نشان می دهد به دلایل تمهیدات قانونی دیگر از طریق قانونگذاری، ملاحظات سیاسی و مسأله حفظ قدرت، اهمیت توجه به شریعت اسلامی، دلایل فرهنگی، ویژگی های اجتماعی، فقدان سازکارهای اجرایی مناسب، با انجام تعهدات خود نسبت به میثاق فاصله دارند.کلیدواژه ها: اسلام ،حقوق بشر، میثاق بین المللی حقوق مدنی و سیاسی، تونس، مراکشAdherence to Obligations Arising from Joining the International Covenant on Civil and Political Rights, case studies of Tunisia and Morocco
The International Covenant on Civil and Political Rights (ICCPR) elucidates the individual rights and freedoms enshrined in the Universal Declaration of Human Rights. It transforms them into a binding legal instrument and the cornerstone of international thought on promoting and protecting civil and political rights. Tunisia and Morocco, both Muslim-majority states party to the ICCPR, have enacted legislative reforms to advance human rights in the wake of the Arab Spring uprisings of 2010. This study focuses on four key areas—women’s rights, freedom of expression, freedom of religion and belief, and the criminal rights of defendants and offenders—to comparatively analyze the status of these indicators and associated legal dimensions in Tunisia and Morocco relative to these states’ commitments under the ICCPR and their respective constitutions during the period 2010-2020. This qualitative study, employing descriptive and comparative data analysis and a comprehensive review of relevant literature, delves into the legal and operational discrepancies between the foundational beliefs and cultural norms regarding human rights in the context of international legal obligations. The study assesses the impact of the Middle East’s post-2010 transformations on the tension between domestic constitutional provisions and the two states’ commitments to the ICCPR. Findings indicate several factors contribute to the gap between the states’ commitments to the ICCPR and their actual measures. These include alternative legal provisions enacted through domestic legislation, political considerations, the need to maintain power, the importance of attention to Islamic Sharia, cultural factors, societal characteristics, and a lack of adequate enforcement mechanisms.
تبلیغات
