وضعیت حساس: زدایش و آویزش قانون در پرتو نفی وضعیت استثنایی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
تبیین پیوند فرد و جامعه، دولت و شهروندان و تضمین آزادی و عدالت در یک جامعه سیاسی ازجمله آرمان های قانون اساسی و نگاهبانی از آن است؛ اما وجود موقعیت های اضطراری، منجر به تعلیق زودگذر اجرای قانون می شود که در بیشینه سنت های حقوقی دنیا پذیرفته شده است؛ اما تکاپوهای علمی تازه بر این است که دولت مدرن بر این رویه حرکت می کند که با دراندازی اضطرارهای برساخته، همواره به آویزش قانون روی می آورد. واکاوی این مسئله در ساختار جمهوری اسلامی ایران داستان بلند و ناهمتایی را نسبت به آنچه در سطح جهانی است، پیش چشم ما قرار می دهد که با نام «وضعیت حساس» می توان به آن پرداخت. وضعیتی دوگانه که حاکمان هرگز خود را در برابر آویزش قانون قرار نمی دهند اما به طور قانونی این آویزش را پیش می برند. این نوشتار، تکاپویی پیرامون این معماست که «سامان سیاسی ایران چگونه به طور قانونی به آویزش و زدایش قانون و تصمیم گیری در وضعیت حساس می پردازد». برآیند این جستار که با روش هرمنوتیک متن محور به دست آمده نشان می دهد که سنت قانون اساسی ایران برخوردار از امکان هایی است و از عباراتی بهره گرفته و نهادهایی را استوار ساخته که با تمسک به آن ها و بدون اعلام آویزش قانون، وضعیت همیشه آویزش و حتی زدایش قانون را در پیش گرفته و آن را اجرای مرّ قانون می داند.state of sensitive: suspension and elimination of the law in light of the negation of the exceptional status
The articulation of the bond between the individual and society, the government and its citizens, and the guarantee of liberty and justice within a political community are among the fundamental principles of constitutional law and their guardianship. However, the existence of emergencies led to the temporary suspension of the law, a concept accepted in most legal traditions worldwide. Yet, recent scientific research suggests that modern governments increasingly create state of necessity to justify this suspension. An analysis of this issue within the Islamic Republic of Iran highlights a different narrative compared to the global perspective, which can be conceptualized as a “state of sensitive” This is a dual state where politicians never place themselves in a position to suspend the law but legally pursue such suspension. This study aims to answer the question of “how the Iranian political system legally suspends and collapses law and decision-making in ‘ state of sensitive” Employing a hermeneutic approach, the findings of this study show that the Iranian constitutional tradition has anticipated certain principles, employed specific language, and established institutions that can lead to a state of perpetual suspension, or even collapse of the law, without the formal declaration of a state of necessity and is viewed as a strict enforcement of the law.
تبلیغات
