نقش پروژه گاپ در هیدروپلیتیک حوضه آبریز رودخانه های دجله و فرات (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
امروزه آب به منزله بقا و راه دستیابی به قدرت تلقی می شود. کشورهای بالادست رودخانه های بین المللی به فکر مدیریت آب هایی هستند که از خاک آن ها خارج می شود که پروژه گاپ در ترکیه نمونه ای از این اقدامات می باشد. پژوهش حاضر با روش توصیفی تحلیلی و منابع اسنادی و کتابخانه در پی پاسخ به این سوال است که نقش پروژه گاپ در هیدروپلیتیک حوضه رودخانه های دجله و فرات چیست و استراتژی ترکیه از اجرای این طرح چست؟ نتایج مطالعه حاضر بر پایه رویکرد نظری هیدرورئالسیتی نشان می دهد که ترکیه به عنوان کشوری هیدروهژمون در بالادست دو رودخانه فرامرزی دجله و فرات و با بکارگیری استراتژی یک جانبه گرا(خود تفسیری) در الگوی روابط هیدروپلیتیکی با سایر کشورهای حوضه باعث شده تا چالش های هیدروپلیتیکی گوناگونی در ابعاد مختلف زیست محیطی و اجتماعی اقتصادی متوجه کشورهای پائین دست شود. لذا، تقویت دیپلماسی آب با رویکرد مصالحت آمیز در روابط هیدروپلیتیکی کشورهای منطقه، تغییر نگرش نظامی و امنیّتی به موقعیّت رودخانه های دجله و فرات به نگرش تعاملی و همکاری، اصلاح و توسعه روابط هیدروپلیتیکی کشورهای حوضه برای مذاکرات دو یا چندجانبه، تشکیل شورای هماهنگی حقوق آب در منطقه از مهم ترین راهکارها در این مطالعه می باشد.The Role of GAP Project in Hydropolitics of Tigris and Euphrates Rivers Basin
Extended Today, water is considered as a way of survival and gaining power. The upstream countries of the international rivers are thinking about managing the water that comes out of their soil, as the GAP project in Turkiye is an example. The present study seeks to answer the question of what is the role of the GAP project in the hydropolitics of the Tigris and Euphrates rivers and what is Turkiye’s strategy for the implementation of this project? The results of the present study, based on the theoretical approach of hydraulicity, show that Turkiye, as a hydro-hegemonic country upstream of the Tigris and Euphrates transboundary rivers, has adopted a unilateral (self-interpretive) strategy in the pattern of hydropolitical relations with other watersheds in the basin. Therefore, strengthening water diplomacy with a conciliatory approach in the hydropolitical relations of the countries of the region, changing the military and security attitude to the Tigris and Euphrates rivers to an interactive and cooperative attitude, reforming and developing the hydropolitical relations of the basin countries for bilateral or multilateral negotiations are important.
تبلیغات
