مقایسه اثربخشی برنامه آموزشی هوش سازمانی و هوش هیجانی بر روی میزان تاب آوری در کارکنان نظامی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
پژوهش حاضر با هدف مقایسه اثربخشی برنامه آموزشی هوش سازمانی و هوش هیجانی برروی میزان تاب آوری در کارکنان نظامی انجام گرفت. روش پژوهش نیمه تجربی بود وازطرح پیش آزمون –پس آزمون با پیگیری استفاده شد. جامعه آماری پژوهش، کلیه کارکنانی که برابر فراخوان داده شده حاضر به شرکت در پژوهش شدند.نمونه شامل 90 نفر (30 نفر آموزش مولفه های هوش سازمانی، 30 نفر آموزش مولفه های هوش هیجانی ،30 نفر گروه کنترل)بودند که به روش نمونه گیری در دسترس با جایگزینی تصادفی انتخاب شدند.گروه آموزش مولفه های هوش سازمانی 11جلسه،گروه آموزش مولفه های هوش هیجانی10جلسه در جلسات آموزش شرکت کردند.در حالی که گروه کنترل تحت هیچ مداخله ای قرار نگرفت.ابزار پژوهش،پرسشنامه تاب آوری سازمانی کانر و دیویدسون (۲۰۰۳) بود که کارکنان هر سه گروه در سه مرحله پیش آزمون،پس آزمون وپیگیری ، آن را تکمیل کردند.داده های پژوهش حاضر با روش تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر تحلیل شد. نتایج نشان داد هر دو شیوه آموزشی در کاهش میزان تاب آوری کارکنان به صورت معنی داری اثربخش می باشند. و بالاترین میزان اثربخشی به ترتیب متعلق به برنامه آموزشی هوش هیجانی با ضریب اتای 821/0 و برنامه آموزشی هوش سازمانی ضریب اتای 749/0 می باشد. ازیافته های پژوهش حاضر می توان در راستای مداخلات آموزشی برای افزایش میزان تاب آوری استفاده کرد.Comparing the Effectiveness of Organizational and Emotional Intelligence Training Program on Resilience in Military Employees Sajjad Panahifar
High level of resilience of human resources, as one of the most important capitals, in different working conditions can help the organizations to achieve their goals. Many studies have been conducted to improve the level of this variable in human resources, but in the meantime, less attention has been paid to the role and the effect of emotional and organizational intelligence according to job conditions, especially in military employees. This study aims to compare the effectiveness of the training program of organizational and emotional intelligence on the level of resilience in military employees. The research method was quasi-experimental with pretest-posttest design with follow-up. In this study, 90 employees of one of the armed forces units in February 2021 selected by available sampling method and randomly assigned to two experimental groups and one control group (30 people in organizational intelligence group, 30 people in emotional intelligence group, 30 people in control group). The organizational intelligence components training group and the emotional intelligence components training group participated in 11 and 10 sessions, respectively; while the control group was not subjected to any intervention. The research tool was Connor and Davidson's (2003) Organizational Resilience Questionnaire, which the employees of all three groups completed in three stages: pretest, posttest and follow-up. The data analyzed by analysis of variance with repeated measurements method. The findings showed that both training methods are significantly effective in resilience of employees. The highest level of effectiveness belongs to the emotional intelligence training program and the organizational intelligence training program with a coefficient of 0.821 and 0.749, respectively. The findings of the current research can be used in line with training interventions to increase resilience.