مطالعه حاضر با هدف شناسایی پدیده ی نشاط دانشگاهی و راهبردهای جاری سازی آن در دانشگاه ها، انجام گرفته است. میدان مطالعه خبرگان دانشگاهی در حوزه علوم تربیتی، مدیریت آموزشی و روانشناسی سازمانی بودند که به روش نمونه گیری هدفمند و رویکرد نظری بیست نفر از آنها انتخاب شدند. روش جمع آوری و تحلیل داده ها به ترتیب شامل مصاحبه نیمه ساختارمند و کدگذاری داده بنیاد سه مرحله ای بوده است. ضریب توافق اعتماد و اعتبارسنجی یافته ها نیز 0.66 بدست آمد که گویای قابلیت پایایی در دستاوردهای این پژوهش است. بر مبنای یافته های این تحقیق نشاط در جامعه ی دانشگاهی، حالتی ازمثبت نگری، رضایت و انعطاف پذیری فکری است؛ که به فعالیت و صَرف انرژیی مضاعف آموزشی، پژوهشی، اجرایی و همچنین مشارکتی داوطلبانه در تحقق اهداف فردی و سازمانی می انجامد و از آنجایی که پویایی نماد بیرونی این نشاط است، نشاط دانشگاهی تداعی کننده حرکت و تحولی متداوم در سبک زندگی دانشگاهی است. راهبردهایی از قبیل: مدیریت دانایی اعضا مبتنی بر مدل دانشگاه سازمانی، تواناسازی روان شناختی ، طراحی معماری ساختار بالندگی سازمانی به صورت ترکیبی و همچنین نام آشنا نمودن توانمندی های دانشگاهیان منطبق با مسئولیت اجتماعی آن ها، از جمله عوامل سازمانی زمینه ساز در بانشاطی دانشگاهیان بودند که در این تحقیق مورد شناسایی و تبیین قرار گرفتند.
