مؤلفه های ارتباط میان فردی شیعیان با اهل سنت از دیدگاه معصومین(علیهم السلام)؛ مورد مطالعه کتاب جامع الأحادیث الشیعه (مقاله پژوهشی حوزه)

چکیده

هدف پژوهش، پاسخ به این پرسش است که مولفه های ارتباط میان فردی شیعیان با اهل سنت از دیدگاه معصومین(علیهم السلام) طبق کتاب جامع احادیث الشیعه چیست؟ بنابراین، با روش تحلیل محتوای کیفی عرفی و با رویکردی استقرایی، ابتدا داده های موجود، تحلیل شده و با استخراج مفاهیم کلیدی و مقولات اصلی و فرعی، نتیجه نهایی حاصل گشت. بر اساس یافته های پژوهش، در احادیث بر شیوه های ارتباطی در دو مقوله اصلی تاکید شده؛ نخست، شیوه های ارتباطات کلامی شیعیان در تعامل با اهل سنت، مشتمل بر چهار مقوله فرعی: جدال أحسن، تقیّه زبانی، فاش نکردن أسرار و رعایت آداب کُنش گفتاری است که همگی بر سنجیده بودن کلام شیعیان در شرایط گوناگون تاکید دارند. دوم، شیوه های ارتباطات غیرکلامی شیعیان در تعامل با اهل سنت است که هفت مقوله فرعی: أسوه سازی شیعیان، تقیّه رفتاری، برجسته سازی هویت شیعی، تبلیغ غیرمستقیم، همزیستی مسالمت آمیز، ایجاد فضای تکریم ائمه(علیهم السلام) و به کارگیری برخورد های سلبی را در بردارد. علت تنوع این مقولات، اهمیّت توجه به زمینه و شرایط ارتباط و ویژگی های مخاطب است که شیعیان ارتباط گر را ملزم به انتخاب بهترین شیوه ارتباط میان فردی با اهل سنت در هر موقعیتی می سازد. در پژوهش حاضر سعی شده به این بُعد از سخنان معصومین(علیهم السلام) پرداخته شود.