هدف از این پژوهش بررسی عوامل ساختاری موثر بر شکل گیری سینمای زن، بعد از دوم خرداد 1376 است. این پژوهش درصدد پاسخ دادن به این سوال است که عوامل ساختاری موثر بر شکل گیری این موج فیلم کدام اند و این عوامل چگونه باعث تفاوت در بازنمایی زن در سینمای ایران به ویژه سینمای بعد از دوم خرداد می شود.
در این پژوهش که با روش مطالعه اسنادی صورت می گیرد، سعی شده است با توجه به وضعیت ایران و موج فیلم مورد نظر، به بررسی و تشریح شرایط ساختاری چهارگانه ای که طبق نظریه هواکو در شکل گیری یک موج فیلم موثر اند پرداخته شود.
یافته های این پژوهش نشان می دهد که در سینمای بعد از دوم خرداد، دلایلی چون لغو کمیسیون فیلم نامه، کاهش سانسور، حمایت خاص از موضوعات مربوط به زنان در فیلم نامه ها، افزایش کارگردانان زن، تغییر در وضعیت اجتماعی زنان و شکل گیری سازمان های غیر دولتی زنان، شرایط ساختاری چهارگانه لازم برای شکل گیری سینمای زن فراهم آورد.
