فضای گردشگری

صنعت گردشگری با توجه به مزایای فراوانی که برای جوامع، چه در قالب دور افتاده ترین روستاها و یا کلان شهرها دارد، مورد توجه برنامه ریزان و سیاست گذاران امر توسعه واقع شده است. یکی از مهم ترین ارکان گردشگری مسائل مربوط به زیرساخت های گردشگری و تعادل بین تعداد گردشگران و زیرساخت های موجود می باشد. لذا هدف از پژوهش حاضر که از نوع توصیفی تحلیلی و کاربردی بوده، اولویت بندی و تعیین سطوح توسعه یافتگی شهرستان های استان کرمانشاه در زمینه برخورداری از زیرساخت های گردشگری می باشد. روش گردآوری اطلاعات از نوع اسنادی و میدانی می باشد. جهت دستیابی به هدف اصلی پژوهش از 18 شاخص مرتبط با زیرساخت های گردشگری استفاده شده است. همچنین، جهت وزن دهی به شاخص های پژهش از پرسشنامه کارشناسان (30 کارشناس متخصص در زمینه گردشگری) استفاده به عمل آمد. جهت اولویت بندی شهرستان های استان از تکنیک ترکیبی (TOPSIS و AHP)، جهت تعین توسعه یافتگی شهرستان ها از تحلیل خوشه ای و برای نمایش سطوح توسعه یافتگی از نرم افزار GIS استفاده گردید. یافته های پژوهش نشان داد سه شهرستان قصرشیرین، پاوه و کرمانشاه به ترتیب با ضریب اولویت 583/0، 569/0 و 512/0 رتبه های اول تا سوم و سه شهرستان ثلاث باباجانی، دالاهو و هرسین با ضریب اولویت 198/0، 278/0 و 279/0 در پایین ترین رتبه های به لحاظ برخورداری از زیرساخت های گردشگری واقع شده اند. در مجموع به لحاظ توسعه یافتگی در زیرساخت های گردشگری حدود 21 درصد شهرستان های استان در سطوح بسیار برخوردار و برخوردار، 36 درصد درسطح نسبتاً برخوردار، 43 درصد در سطوح محروم و بسیار محروم واقع شده اند.

شهرستان اهر در شمال غرب کشور، با توجه به پتانسیل های شاخص و متنوع گردشگری، در صورت برنامه ریزی های کارشناسانه، این توانایی را دارد که به یکی از قطب های گردشگری کشور به ویژه در حوزه ی گردشگری نو تبدیل شود. نظر به این که دستیابی به این هدف به رشد و توسعه ی همه جانبهی اقتصادی و اجتماعی در منطقه منجر می گردد، در این پژوهش ساختار گردشگری شهرستان اهر با ارزیابی پتانسیل ها، ضعف ها، فرصت ها و تهدیدهای منطقه با استفاده از مدل SWOT، بررسی شد. نتایج تحلیل SWOT، نشان داد که از دید سه گروه مورد بررسی شامل مردم میزبان، مسئولین و گردشگران، قوت ها، ضعف ها، فرصت ها و تهدیدهای گردشگری منطقه به ترتیب دارای میانگین ضریب نهایی 6422/2، 5645/2، 6957/2 و 8807/2 می باشند که طبق نمودار حاصل شده، راهبردهای ST، WT،SO  و WO به ترتیب بیشترین مساحت را به خود اختصاص دادند. این نشان می دهد که وضعیت نهایی راهبردی منطقه بیشتر به سوی راهبردهای تنوع یعنی بهره گیری از پتانسیل های بالای منطقه در راستای غلبه بر تهدیدهای احتمالی تمایل دارد که در برنامه ریزی های مربوط بایستی بیشترین تمرکز بر این بخش معطوف گردد. اولویت بندی سری راهبردهای موجود با ماتریس QSPM، نشان داد که در میان سری راهبردهای تنوع، راهبردهای ST 4 ، در میان راهبردهای تدافعی، راهبردهای WT 4 ، در میان سری راهبردهای رقابتی، راهبردهای SO 7 و در میان راهبردهای بازنگری، راهبردهای WO 2 ، به ترتیب با امتیاز نهایی جذابیت 74/12، 59/12، 03/13 و 64/12 به عنوان پر اولویت ترین راهبردها مطرح می باشند.

گردشگری یکی از مهمترین بخش های اقتصادی جهان به شمار می رود که حساسیت خارق العاده ای نسبت به هوا و آب و هوا نشان می دهد. آب و هوا تأثیر بسیار قوی بر بخش توریسم و اوقات فراغت اعمال می کند. به طوری که در برخی از مناطق جهان، پیش بینی وضعیت گردشگری بر اساس آب و هوا صورت می گیرد. بر اساس تحقیقی که ویلتون در سال 1998 انجام داده است مشخص شده که 1 درجه سانتی گراد افزایش دمای متوسط تابستان در کانادا باعث افزایش 4 درصدی تعداد گردشگران این کشور می شود. در این پژوهش با مقایسه شاخص های کمّی آب و هواشناسی توریسم شامل شاخص عدم آسایش (HU) ، شاخص قدرت سرد کنندگی محیط (CPI)، شاخص نظر متوسط پیش بینی شده ( PMV)، شاخص دمای معادل فیزیولوژیک (PET) و شاخص آب و هوای توریسم (TCI) جمع آوری شده از ایستگاه های سینوپتیک بجنورد، دامغان، سبزوار، ساری، شاهرود و دو ایستگاه درون استانی شامل مراوه تپه و گرگان ؛ به بررسی کارایی این شاخص ها در پهنه استان گلستان پرداخته و نقشه آسایش حرارتی برای بازدید گردشگران در فصل مناسب تهیه گردیده است.

کلان شهر مشهد به واسطه وجود بارگاه امام رضا (ع) همه ساله پذیرای بیش از پانزده میلیون گردشگر و زائر است؛ از بعد عرضه از جمله دغدغه های عمده تصمیم سازان و برنامه ریزان شهری اسکان مسافرین و از دیدگاه تقاضا (گردشگر) انتخاب اقامتگاه مطلوب به لحاظ معیارهای متفاوت موقعیت، امکانات، شهرت، قیمت و کیفیت خدمات ارایه شده است. از این رو،  هدف اصلی مطالعه حاضر بررسی اولویت های انتخاب هتل (نزد گردشگران در شهر مقدس مشهد می باشد. الگوی کلی طرح پژوهش کمی، از بعد هدف کاربردی و در چارچوب روش توصیفی – تحلیلی می باشد. گردآوری اطلاعات مورد نیاز تحقیق از طریق ابزار پرسشنامه محقق ساخته، انجام شده است. جامعه آماری پژوهش، گردشگرانی بوده اند که در مردادماه 93 به مشهد مقدس سفر  نموده و در هتل های این شهر اقامت داشته اند. با عنایت به میانگین اقامت حدود 2000 نفر در مرداد ماه و با استفاده از رابطه کوکران، حجم نمونه حدود 200  نفر برآورد گردید. به طور کلی یافته های حاصل از بررسی میزان اهمیت هر یک از متغیرهای اصلی تحقیق نشان می دهد که معیارهای انتخاب هتل از دیدگاه گردشگران در مشهد به ترتیب اولویت عبارتند از: کیفیت خدمات هتل 5/91 درصد، موقعیت جغرافیایی- مکانی، امکانات هتل، هزینه و قیمت خدمات تقریباً با ارزیابی یکسان 5/76 درصد و تصویر عمومی و شهرت هتل 5/64 درصد.

گردشگری صنعتی است که توسعه آن نیازمند شناخت و آگاهی کافی از مسائل و عوامل مؤثر اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی در هر منطقه است. در این راستا هدف از انجام این پژوهش، ارزیابی و اولویت بندی عوامل موثر در توسعه گردشگری محدوده بافت مرکزی شهر کرمانشاه به منظور توسعه صنعت گردشگری در این منطقه می باشد.در پژوهش حاضر، روش تحقیق براساس نوع هدف، کاربردی و براساس نوع روش، توصیفی- تحلیلی است .بنابراین در تبین ادبیات و سوابق موضوع و ارائه مدل شبکه ای پژوهش، از مطالعات کتابخانه ای و برای جمع آوری اطلاعات با توجه به ماهیت تحقیق از روشهای میدانی استفاده گردیده است. همچنین به منظور ارزیابی و اولویت بندی شاخصهای ارائه شده از روش فرایند تحلیل شبکه ای (ANP) استفاده شده است. نتایج پژوهش تعیین می کند که از میان شاخصهای مورد بررسی زیرساختهای گردشگری، معیار تاریخی- فرهنگی بیشترین سهم را در توسعه منطقه ایفا می کنند. در واقع یافته ها نشان می دهد که این منطقه از ظرفیت تبدیل شدن به یک منطقه نمونه گردشگری برخوردار است . همچنین پیشروی کاربری تجاری در داخل بافت یکی از موانع اساسی در راه رسیدن به توسعه گردشگری در این منطقه می باشد.

روش پهنه بندی، ترکیبی از روش های پشتیبانی تصمیم گیری (AHP) در برنامه GIS با تصویرسازی قوی و نقشه برداری است که نمایش بهتری از واقعیت های محیطی یک منطقه در اختیار می گذارد. از آنجا که گردشگری در تفرجگاه های پیراشهری از اهمیت بخصوصی در توسعه گردشگری کوتاه مقیاس برخودار است پهنه بندی می تواند ضمن جلوگیری از پیامدهای منفی گردشگری، بستری را برای پایداری جریان گردشگری فراهم میآورد. در این مقاله در چارچوب روش تحلیل توصیفی با استفاده از همپوشی لایه ها مبتنی بر روش مخدوم به پهنه بندی پارک خورشید به عنوان یک تفرجگاه پیراشهری مشهد پرداخته است.جهت تهیه نقشه های مورد نیاز در پهنه بندی  با استفاده از توابع تحلیلی موجود در GIS تمام نقشه ها تهیه و با هم ترکیب شده اند و در نهایت 629 واحد زیست محیطی بدون تکرار به عنوان واحدهای کاربری ارزیابی توان و مدیریت کاربری زمین تفکیک و نقشه بندی شده است.موقعیت مکانی مناسب برای احداث و برنامه ریزی هر یک از کاربری های: پهنه های کاربری توسعه شهری، روستایی و صنعتی طبقه دو، پهنه های شرایط نامناسب تفرج گسترده، پهنه های اکوتوریسم گسترده طبقه دو، پهنه های اکوتوریسم گسترده طبقه یک، پهنه های تفرج متمرکز طبقه یک، پهنه های حفاظت محیط زیست، پهنه های اکولوژیکی آبگیر، پهنه های توسعه فضای سبز یا تولیدی غیر درختی، پهنه های درخت کاری (جنگل کاری) در منطقه مورد مطالعه بدست آمده است.

اوقات فراغت، عرصه اجتماعی نوینی است که در بستر مدرنیته، تغییرات فرهنگی اجتماعی معاصر و رشد فرهنگ مصرف گرایی، معنا و اهمیت یافته است. گذران اوقات فراغت، یکی از مهم ترین حوزه های عملکردی در شهرها محسوب می شود. هدف از نگارش این پژوهش، تحلیلی بر الگوهای گذران اوقات فراغت در شهر کرمانشاه می باشد. نتایج نشان داد که بین اوقات فراغت، دسترسی به زیرساخت های شهری، جاذبه فرهنگی- اجتماعی، جاذبه های تاریخی و طبیعی رابطه مستقیم و معناداری می باشد. رابطه اوقات فراغت با دیگر شاخص ها (جاذبه های تاریخی، فرهنگی- اجتماعی، زیرساخت های شهری و جاذبه های طبیعی)، طبق رگرسیون چند متغیره 609/0، 089/0، 102/0 و 487/0 است. بنابراین، بیشترین ضریب همبستگی بین اوقات فراغت و جاذبه های تاریخی حاصل شد. همچنین با استفاده از روش اسپیرمن، بین اوقات فراغت و دسترسی به زیرساخت های شهری همبستگی مثبت و معناداری با ضریب 555/0 و با سطح اطمینان 99/0 وجود دارد. یعنی هرچه زیرساخت ها بهتر باشد، میزان رضایت مندی خانواده از گذراندن اوقات فراغت در سطح شهر بیشتر خواهد بود. بیشترین ضریب همبستگی در روش اسپیرمن بین اوقات فراغت و دسترسی به زیرساخت های شهری حاصل شد و با استفاده از آزمون t تک نمونه ای در بین ابعاد مورد نظر پژوهش به جز بعد جاذبه های طبیعی در بقیه موارد در سطح 95% تفاوت معناداری وجود دارد. 

نقش صنعت گردشگری در راهبردها و برنامه های توسعه کشورها در حال گسترش است و در این میان گردشگری روستایی دارای جایگاهی ویژه می باشد. گردشگری می تواند نقش مهمی در متنوع سازی اقتصاد روستایی و توسعه فرهنگی اجتماعی داشته باشد و با گسترش آن در نواحی روستایی می توان به پایداری جمعیت و اقتصاد این نواحی کمک نموده و زمینه دست یابی به توسعه پایدار روستایی را فراهم نمود. با این حال نباید از اثرات منفی توسعه گردشگری در نواحی روستایی به خصوص از جنبه های فرهنگی و زیست محیطی غافل شد و برای به حداقل رساندن آن ها تلاش و برنامه ریزی نمود. هدف این تحقیق که به روش توصیفی و تحلیلی و با استفاده مطالعات اسنادی و میدانی تهیه شده است، بررسی مفاهیم و اثرات گردشگری و ضرورت توجه به توسعه گردشگری روستایی مطابق با معیارهای گردشگری سبز و محیط زیست محور در کشور بر اساس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت و راهبرد اقتصاد مقاومتی است و در ادامه به طور ویژه ظرفیت های دهکده گردشگری بزم در استان فارس را بررسی کرده است. طبق یافته ها با توجه به توانمندی های بی بدیل مناطق روستایی کشور از نظر میراث فرهنگی و جاذبه های زیست محیطی می توان جایگاه صنعت گردشگری را در برنامه های توسعه اقتصادی و اجتماعی کشور ارتقاء داد. بنابراین طراحی و اجرای راهبرد آموزش جوامع محلی و توسعه منابع انسانی فعال در این بخش در جهت ایجاد گردشگری سبز از اهمیت ویژه ای برخوردار است.