هدف: این تحقیق با هدف تعیین اثربخشی مداخله چندوجهی لرن بر میزان استرس ادراک شده و سازگاری عاطفی زنان در شرف طلاق مراجعه کننده به اورژانس اجتماعی انجام شد. روش شناسی: هدف تحقیق، کاربردی و روش گردآوری داده ها به صورت نیمه آزمایشی، از نوع پیش آزمون و پس آزمون بود. جامعه آماری پژوهش شامل 300 نفر از زنان در شرف طلاق که به اورژانس اجتماعی بهزیستی کشور مراجعه کردند، بودند. برای انتخاب نمونه از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای استفاده شد. ابزار گردآوری داده ها، پرسشنامه استرس ادراک شده کوهن (1983) در مقیاس 5 گزینه ای و ضریب پایایی 79/0، پرسشنامه سازگاری عاطفی بل (1961) در مقیاس 3 گزینه ای و ضریب پایایی 81/0 و هچنین برگزاری دوره درمانی لرن بود که طی 8 جلسه یک ساعت و نیمی برای گروه آزمایش برگزار شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون تحلیل کوواریانس چند متغیره مانکوا و تحلیل کوواریانس تک متغیره آنکوا استفاده شد. یافته ها: نتایج به دست آمده نشان داد که مداخله چندوجهی لرن بر میزان استرس ادراک شده و سازگاری عاطفی زنان در شرف طلاق موثر بود؛ به طوری که موجب کاهش استرس ادراک شده (به میزان 6/41 درصد اثر) و افزایش سازگاری عاطفی در زنان در شرف طلاق (به میزان 37 درصد اثر) شد. نتیجه گیری: مداخله چند وجهی لرن بر میزان استرس ادراک شده و سازگاری عاطفی زنان در شرف طلاق موثر است.
