فیلتر های جستجو:
فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۶۸۱ تا ۷۰۰ مورد از کل ۸۸۰ مورد.
تأملی در معنی «سلخ»
منبع:
شعر بهار ۱۳۸۹ شماره ۶۹
حوزه های تخصصی:
ترکیبهای لغوی در مثنوی مولوی
منبع:
وحید آذر ۱۳۴۸ شماره ۷۲
حوزه های تخصصی:
صدق در ادب
حوزه های تخصصی:
آذار ماه و ابر آذاری
حوزه های تخصصی:
واژه مهر
منبع:
پشوتن مهر ۱۳۲۷ شماره ۷
حوزه های تخصصی:
نحوست ادبی
حوزه های تخصصی:
واژه های هندی در شعر مولانا
حوزه های تخصصی:
مکتوب ششم: ترکیب کلمات
حوزه های تخصصی:
نکته هایی دلنشین از کتاب «فیه ما فیه»
حوزه های تخصصی:
اسرار سنایی
می و معشوق؟!
انعکاس معراج نبی در شعر نظامی
حوزه های تخصصی:
شواهد شعری در تاریخ مسعودی(مقاله علمی وزارت علوم)
حوزه های تخصصی:
از دیرباز پذیرفته شده است که تاریخ مسعودی در جریان رشد و تکامل صور و سبکهای ادبی زبان فارسی جایگاه مهمی دارد. بیهقی و استادش در دیوان رسالت، ابونصر مشکان، در زمانی به نوشتن دست زدند که نفوذ زبانی و ادبی عربی در محیط فرهنگی ایران روزافزون بود. طی نیمه اول قرن چهارم هجری، آل بویه سرزمینهایی از قلمرو تمدن کهن عرب، همچون عراق و جزیره، را به زیر سلطه خود درآورده بودند؛ به هنگامی که بغداد، به حیث مرکز حیات فکری، در اوج بود و هنجارهای اجتماعی آن در بخش بزرگی از جهان اسلام آن سوی بین النهرین نشر و رواج یافته بود. از این رو، دیلمیان نافرهیخته ناگزیر می بایست از مربیان عرب یا فارسی زبان خویش پیروی و از آموزش زبان عربی، هم در دربار خود در ایران غربی هم در بغداد، مشتاقانه حمایت کنند. لذا برای متنبی، یکی از بزرگ ترین شاعران عربی گو، آسان بود که از دربارهای حمدانیان و اخشیدیان به بغداد و دربار عضدالدوله در فارس برود. حمایت و تشویق حکمرانانی چون عزالدوله بختیار و عضدالدوله و وزیرانی چون ابن عبید و ابن سعدان و صاحب بن عباد نشر و نفوذ فرهنگ عرب به سرزمینهای شرقی را تقویت می کرد...