روابط عمومی با همه ی ظرفیتها و قابلیتهای فراوان، در ایران مورد کم توجهی قرار گرفته است.
سالها پیش، نقش افسانه ای تبلیغات سبب شد تا مدیران تجاری اهتمام خود را برای تبلیغات داشته باشند و برای اختصاص دادن هزینه ها به تبلیغات، آماده و مهیا باشند. این در حالی است که تبلیغات با همه ی توانمندی و قابلیتهای خود، دارای ظرفیتی است که نمی توان از آن فعالیتهای ""روابط عمومی"" را انتظار داشت.
پس از انتشار کتاب ""سقوط تبلیغات، ظهور روابط عمومی"" اثر آل ریس و لورا ریس، عملاً ""روابط عمومی"" در مدار توجه قرار گرفت. با این نگرش که همچنان تبلیغات باید به وظایف خود عمل کند؛ گو آنکه اشباع تبلیغات و حضور رسانه های متنوع و متعدد، قدرت افسانه ای تبلیغات را به زیر سؤال برده بود و لازم بود کاستیهای فراوان تبلیغات با دیگر ابزارها جبران شود.
روابط عمومی همچنان قرار نبوده و نیست که جایگزین ""تبلیغات"" شود بلکه، قرار است به وظایف اصلی خویش بپردازد. این وظایف چیست؟ ابزارها و امکانات روابط عمومی چیست؟ و بسیاری پرسشهای دیگر را در این اثر جستجو کنید.
اثر حاضر افزون بر پاسخگویی به این پرسشها، از ""چرخه ی ارتباطات"" یاد می کند که برای توسعه ی راهبردهای روابط عمومی به آن نیازمندیم.