"نیل پستمن محقق برجسته امریکایی بر این عقیده است که فناوری تأثیرات شگرف بر ذهن و زندگی بشر میگذارد تأثیراتی که لزوماً همواره مثبت نیست. او با دقت، این تأثیرات را تحلیل و بررسی میکند و بر همین اساس به نقد جایگاه تلویزیون به ویژه در امریکا و نقش منفی آن در ذهن و عمل مردم میپردازد. او بر آن است که تلویزیون هر چیزی را در چهارچوب استراتژی سرگرمی و تفریح ارائه میکند و هنگامی خطرناک میشود که بکوشد امور مهمی چون دین و هنر و سیاست و تاریخ و علم و نظایر آنها را در قالبی تصویر محور و به شکلی سرگرمکننده عرضه کند. پستمن منتقد جدی ارائه دین در تلویزیون یا به تعبیر خودش «دین تلویزیونی» است. مقاله حاضر ابتدا به طرح کلی دیدگاه پستمن در مورد تبعات و تأثیرات فناوری میپردازد و سپس نقش تلویزیون و برنامههای مذهبی را مورد تحلیل و بررسی قرار میدهد.
وی در نهایت به این نتیجه میرسد که تلویزیون بنا به ماهیت خود تصوری این جهانی از امور ارائه میدهد و نمیتواند شرایط لازم برای ایجاد حالات معنوی و تجربیات دینی را فراهم آورد.
"
"«دسترسی همگان به آموزش به ویژه آموزشهای پایه و اساسی» رویکرد اصلی شبکه آموزش سیماست. استفاده از فراگیری تلویزیون در گسترش آموزش و عبور از برخی محدودیتهای آموزش سنتی، مانند محدودیت فضای آموزشی، استاد و... فضای گستردهای را فرا روی شبکه آموزش قرار میدهد. اما شبکه آموزش از این فضای گسترده چگونه سود میبرد؟ با سیستم آموزش سنتی چه مناسباتی دارد و چگونه میتواند مکملی در کنار آن لحاظ شود؟
نکته دیگری که غفلت از آن روا نیست، توجه به آموزشهای عمومی است که شاید در برخی موارد متولی خاص هم نداشته باشد. شبکه آموزش در این زمینه چه مسئولیتهایی بر عهده دارد؟ گذشته از این موارد، بحث کنترل کیفیت در آموزش و توجه کافی به مسئله پرورش در کنار آموزش دو نکته مهم و اساسی هستند، زیرا وقتی از طریق تلویزیون محیط آموزشی در سطح کشور فراگیر میشود، کاستیها نیز بزرگتر و انبوهتر نمایان میشوند. در این موارد چه تدبیری میتوان اندیشید؟
کوشیدهایم تا در بحث و گفتگو با دکتر بیابانی مدیر محترم شبکه آموزش سیما، جوانب گوناگون کار این شبکه را بررسی کنیم.
"
پیشرفت فن آوری اطلاعات جامعه را متحول کرده و چالش هایی را فرآوری متخصصان نظام های اطلاعاتی در جهت تامین نیازهای روز افزون متقاضیان قرار داده است . برخی از این چالش ها ناشی از ضعف عواملی است که عبارتند از : الف) مهارت های متخصصان اطلاع رسانی ؛ ب) مهارت های مدیریتی اطلاعات ؛ ج) دانش موضوعی روز آمد . مقاله حاضر هر یک از موارد پیش گفته را مورد بررسی قرار داده و راهکارهای احتمالی مواجهه با آن بر شمرده است .