مِدِه اثر ژان آنوی، برخاسته از اعماق دنیای اسطوره ها، بار دیگر مادر فرزندکش و عاشق را به صحنه می برد. همچون دیگر قهرمانان تراژدی که دچار افراط در تمایلات خود می شوند، مِدِه به دلیل عشق بی حد و حصر خود، فداکاری را از مرحله منطق می گذراند. اما هنگامی که از خیانت ژزون باخبر می شود، پایان خونینی برای عشق خود رقم می زند. مده اثر آنوی به دلیل اینکه زندگی در دنیای افراد حقیر را رد می کند و در نهایت دست به خودکشی می زند، از مده باستانی متفاوت می شود. در واقع، فرزندکشی از خیانت در عشق حاصل می شود و از طرف دیگر این امر در ارتباط با سرنوشت قرار می گیرد. به همین دلیل ما در این مقاله به مطالعه عشق و رابطه ی خود با دیگری و همچنین به بررسی نحوه ی برخورد مده با سرنوشت از پیش تعیین شده می پردازیم.
در مقاله حاضر، آخرین اثر پوشکین در بستر شاخه جدید علمی بررسی و تحلیل شده که نشأت گرفته از نگرش ارزش شناسانه به متن ادبی است. بن مایه فکری این گرایش بر این پایه استوار است که دنیای درون اثر به طور اجتناب ناپذیری خواه ناخواه در مسیر نوعی سیستم ارزشی قرار می گیرد که بدون شک از جهان بینی آفریننده اثر برمی آید. نگرش ارزش شناسانه، امکان تعیین و تبیین تقابل پارادایم های ارزشی متجلی در دو شخصیت اصلی رمان، گرینیوف و شوابرین را که به یک طبقه تعلق دارند، فراهم می کند. دوئل دو قهرمان در سطح معنوی و اخلاقی صورت می گیرد و نگرش ایشان به زندگی کاملاً با یک دیگر متضاد است؛ اساس چالش مرکزی رمان پوشکین که بر پایه تضاد و تقابل ارزش های راستین و دروغین بنا نهاده شده است، در همین نکته خلاصه می شود.
Статья посвящена одному из способов преобразования устойчивых фраз (пословиц, поговорок, крылатых выражений и подобных клишированных предложений) в современной русской речи – сокращению их компонентного состава (имплицированию, импликации). Вопрос количественных изменений устойчивых фраз рассматривается в аспекте общей проблемы фразеологической вариантности. В статье предлагается авторская позиция в решении спорных вопросов, касающихся определения понятий «вариант», «вариантная парадигма», «отфразеологический дериват», прослеживается связь имплицирования устойчивых фраз с процессом вариантообразования и деривационными тенденциями, действующими в языке и речи. Особое внимание уделяется описанию закономерностей образования вариантов и дериватов устойчивых фраз посредством сокращения их внешней формы, выделяются типы количественных вариантов фразовых единиц и описываются новые единицы, производящей базой для которых стали устойчивые фразы.