حسین شریعت

ضرورت وجود افراد خلاق در سازمان ها بیش از گذشته احساس می شود. سازمان های پیچیده و مدرن بایستی براساس اندیشه های نو بنا شوند و برای ادامه موجودیت خود و نیز رشد و توسعه کمی و کیفی خود نیر باید بیش از پیش بایستی خصوصیت جستجوگرانه و نوآورانه داشته باشند و بر روش های نوین و بدیع تاکید نمایند. لذا هدف از این تحقیق مقایسه هوش هیجانی و نوآوری سازمانی در میان مدیران بخش دولتی و مدیران بخش خصوصی شهر تهران است. جامعه آماری تحقیق شامل مدیران سازمان های دولتی شهر تهران و نیز مدیران بانک های خصوصی و شرکت های تجاری می باشد. تعداد 100 نفر از هر گروه به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و به عنوان نمونه تحقیق شرکت نمودند. به منظور گردآوری اطلاعات از پرسشنامه هوش هیجانی بار- آن و نوآوری سازمانی و از آمار توصیفی و استنباطی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان دهنده آن است که در خرده مقیاس های هوش هیجانی و نوآوری سازمانی (به جز نوآوری علمی) بین مدیران بخش خصوصی و دولتی تفاوت معناداری وجود دارد.

انعطاف منابع انسانی با توسعه ی قابلیت های سرمایه های انسانی و تجهیز بهتر کارکنان، تسهیل فرایندهای مدیریت منابع انسانی و فراهم آوردن قابلیت انطباق کارکنان با تقاضاهای متعدد و در حال تغییر، زمینه ی پیش گیری از تحلیل رفتگی آنان را فراهم می کند. هدف پژوهش حاضر، بررسی چگونگی پیش گیری از تحلیل رفتگی منابع انسانی از منظر ویژگی های شخصیتی و با نگاهی به ابتکارات مدیریت منابع انسانی می باشد. ابزار گردآوری داده ها پرسش نامه است. جامعه ی آماری پژوهش، کارکنان ستاد وزارت راه و شهرسازی می باشد. روش انجام پژوهش، از نوع توصیفی همبستگی و مبتنی بر مدل سازی معادلات ساختاری است. نتایج نشان می دهد که بین انعطاف کارکردی با خودباوری و انعطاف مهارتی با کانون واپایش درونی، رابطه ی مثبت و معنادار وجود دارد. ضمن آنکه بین انعطاف کارکردی و انعطاف رفتاری با کانون واپایش درونی رابطه ای معنادار مشاهده نشد. درنهایت اینکه، بین دو بعد شخصیتی کانون واپایش درونی و خودباوری با تحلیل رفتگی، رابطه ی منفی و معنادار وجود دارد

هدف از پژوهش حاضر، طراحی مدل تدوین خط مشی گذاری سازمان تأمین اجتماعی با رویکرد پست مدرنیسم است. روش تحقیق آمیخته اکتشافی است؛ جامعه آماری شامل متخصصان سازمان تامین اجتماعی و اساتید دانشگاه آشنا به ادبیات رفاه اجتماعی بودند که در فاز کیفی با نمونه گیری هدفمند و تکنیک گوله برفی به تعداد 23 نفر و در فاز کمی با رویکرد نمونه گیری هدفمند و تکنیک نمونه گیری قضاوتی به تعداد 30 نفر انتخاب شدند. جمع آوری داده ها در فاز کیفی با مصاحبه نیمه سختار یافته و در فاز کمی با پرسشنامه نیمه باز 61 سوالی بود. فاز اول داده ها به روش کد گذاری برگرفته از نظریه داده بنیان و به کمک نرم افزار Atlasti و در فاز کمی با کمک نرم افزار Pls مدل برآمده از فاز نخست تحقیق به روش مدلسازی معادلات ساختاری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت که 93/0 از مشارکت کنندگان بر مدل مفهومی تحقیق اجماع داشتند و تمامی ابعاد مدل داده بنیاد استخراجی تبیین گردید. برای بدست آوردن اعتبار و روایی داده ها در فاز کیفی از دو روش بازبینی مشارکت کنندگان و مرور نخبگان غیر شرکت کننده در پژوهش استفاده شد و پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرانباخ 95/0بدست آمد. مقوله محوری پژوهش حاضر، تدوین خط مشی گذاری با رویکرد پست مدرن است که با توجه به شرایط علی و زمینه ای و میانجی، ابعاد آن تبیین و راهبردهای تحقق آن تدوین شد و سپس مدل نهایی ارائه شد.

تحقیق حاضر به بررسی رابطه استرس شغلی با سلامت روان کارکنان سازمان جهادکشاورزی شهر(ایرانشهر) می پردازد. جامعه آماری این تحقیق را کلیه کارکنان سازمان جهادکشاورزی شهر(ایرانشهر) تشکیل داده اند که تعداد آنها 118 نفرمی باشد. جهت جمع آوری داده ها از دو پرسشنامه استرس شغلی با روایی و پایایی به ترتیب 87/0 و 937/0 و سلامت روان با روایی و پایایی به ترتیب 90/0 852/0 استفاده گردیده است. داده های گردآوری شده با استفاده از نرم افزارspss در قالب روش های آمار توصیفی و آمار استنباطی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. روش آمار توصیفی این پژوهش شامل فراوانی، میانگین، مد، میانه، انحراف معیار،چولگی،کشیدگی، جدول آماری و نمودارها است و برای آزمون فرضیات تحقیق از آزمون همبستگی پیرسون و اسپیرمن و جهت بررسی نرمال بودن داده ها از آزمون کولموگروف- اسمیرنوف و همچنین از همبستگی جزئی استفاده می شود. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد که بین استرس شغلی و سلامت روان رابطه وجود دارد. با توجه به نتایج حاصل از تحقیق پیشنهاد می گردد که مدیران سازمان با کاهش استرس شغلی سطح سلامت روان کارکنان را افزایش دهند.

این پژوهش به آسی ب شناسی و تبیین فرهنگ سیاسی سازما نهای دولتی ایران پرداخته و در صدد است پس از شناخت آسیب های فرهنگ سیاسی سازمان های دولتی ایران و تبیین نوع فرهنگ سیاس ی حاکم بر آن سازمان ها، رابطه فرهنگ سیاسی و اثربخشی سازمانی را نیز تحلیل نموده و به ارائه یک الگوی اثربخش بپردازد . این پژوهش به روش توصیفی     – تحلیلی از نوع همبستگی انجام گرفته و با استفاده از پرسشنامه به جم ع آوری اطلاعات از نمونه آماری     30 نفر از خبرگان و اس اتید رشته مدیریت دولتی ایران و 1451 نفر از کارکنان سازمان های دولتی شش استان کشور پرداخته و پس از تجزیه و تحلیل داد ه ها،     62 آسیب فرهنگ سیاسی سازمان های دولتی ایران را در سه سطح آسیب های فردی، آسیب های سازمانی و آسیب های محیطی دسته بندی نموده و نوع فرهنگ سیاسی سازمان های   دولتی ایران را محدود ارزیابی نموده است       .