فرشید اشرفی سلیم کندی

هدف پژوهش حاضر احصا و تبیین چالش ها و مشکلات آموزشی- یادگیری مدارس در ایام شیوع ویروس کرونا و ارائه راهکارهایی برای رفع آنها بود.روش پژوهش حاضر با رویکرد کیفی، و به روش نظریه زمینه ای انجام شده است. جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه معلمان (آموزگاران و دبیران) اداره آموزش و پرورش منطقه نازلو شهرستان ارومیه بود.روش نمونه گیری پژوهش حاضر غیرتصادفی هدفمند بود که 25 نفر از معلمان (آموزگاران و دبیران) به عنوان نمونه آماری انتخاب گردیدند. در پژوهش حاضر از ابزار مصاحبه نیمه ساختاریافته برای بدست آوردن داده ها استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد: مهم ترین چالش ها و مشکلات مدارس (در بعد تدریس و مدیریت کلاس) شامل: نبود امکانات فضای مجازی ، ناآشنایی معلمان با فضای مجازی و امکانات آن، نبود انگیزه کافی در دانش آموزان، مشکلات مربوط به پایه اول، عدم مشاهده رفتار دانش آموزان درموقعیت واقعی، نبود نشاط در کلاس های مجازی، عدم اعتماد به نفس در دانش آموزان، مشکل تدریس دروس عملی مانند آزمایش و هنر، نبود فعالیت گروهی بین دانش آموزان، فعالیت نداشتن برخی از دانش آموزان در برنامه شاد می باشند.

هدف : اصطلاح «فلسفه برای کودکان» به دنبال بیرون کشیدن فلسفه از وضعیت انتزاعی و آوردن آن به جامعه است. درعین حال می خواهد رویکرد جدیدی به نظام آموزشی ارائه دهد تا مشکلات و ضعف های اساسی نظام آموزشی را که مدت ها پیش غیرقابل درمان به نظر می رسید، حل کند. بر این اساس هدف پژوهش حاضر ارائه رویکردها و روش های آموزش تفکر فلسفی به کودکان می باشد. روش پژوهش : روش پژوهش حاضر به صورت توصیفی - تحلیلی بوده و بر اساس مرور مقالات و منابع قبلی، مهم ترین رویکردها و روش های آموزش تفکر فلسفی به کودکان ارائه گردیدند. یافته ها : بر اساس پژوهش حاضر مهم ترین رویکردها و روش های آموزش تفکر فلسفی به کودکان از قبیل فلسفه در مقام آموزش آرای فلاسفه، فلسفه در مقام فلسفیدن، رویکرد حذفی، رویکرد انفعالی جذبی، رویکرد بومی سازی برنامه، رویکرد انتگرال به برنامه فلسفه برای کودکان (به عنوان رویکردهای آموزش فلسفه به کودکان) و قصه و داستان، روش بازی، کتاب های درسی و غیردرسی، فیلم ها و انیمیشن های آموزشی، روش جدال و مناظره، یادگیری مشاهده و تحلیل مشاهده، روش اکتشافی، پرسش و پاسخ (در قالب روش های آموزش فلسفه به کودکان) می باشند. نتیجه گیری : بر اساس مباحث مطرح شده در پژوهش حاضر نظام های تربیتی جوامع به عنوان نهادهایی که وظیفه خلق و پرورش انسان در مفهوم واقعی آن را بر عهده دارند، باید نوع نگرش خود به انسان به طور عام و کودک به طور خاص را متحول کنند. نظام های تربیتی باید درصدد باشند تا از این پس به جای تربیت مصرف کنندگان دانش، قدرت تولید دانش و قابلیت پژوهش و تفکر را در افراد پرورش دهند.

هدف پژوهش حاضر طراحی و اعتبار یابی الگوی بالندگی پژوهشی اعضای هیات علمی و مدرسان دانشگاه فرهنگیان می باشد. پژوهش حاضر کاربردی و از نوع آمیخته اکتشافی است. مشارکت کنندگان در بخش کیفی شامل12 نفر از متخصصان و صاحب نظران منابع انسانی و تربیت معلم و در بخش کمی اساتید و اعضای هیات علمی پردیس های دانشگاه فرهنگیان به تعداد 806 نفر بودند، که از بین آن ها 260 نفر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای چند مرحله ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار پژوهش شامل دو پرسشنامه محقق ساخته بالندگی پژوهشی اعضای هیات علمی و مقایسات زوجی بر اساس فرایند تحلیل سلسله مراتبی بوده است. آزمون های مورد استفاده آماری شامل تحلیل عاملی تائیدی، تی تک نمونه ای و فرایند تحلیل سلسله مراتبی بود. یافته های بدست آمده از بخش کیفی شامل 5 مقوله فرعی بالندگی پژوهشی در قالب 1- آماده سازی و بهبود ،2- رفتار شهروندی ،3- پژوهش محوری ،4- گروه های حرفه ای ،5- آینده نگری شناسایی گردیده و اعتبار الگوی مفهومی به دست آمده توسط شاخصه های نیکویی برازش تائید گردید. هم چنین یافته ها نشان داد که سطح موجود بالندگی پژوهشی اعضای هیات علمی از لحاظ مولفه های آماده سازی، رفتار شهروندی، گروه حرفه ای، آینده نگری، در سطح نسبتاً مطلوب و از لحاظ مولفه پژوهش محوری در وضعیت نامطلوب قرار داشت.

هدف پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین فرهنگ سازمانی و کارآفرینی سازمانی با نقش میانجی عوامل فردی و شغلی بود. پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی و به لحاظ شیوه گردآوری داده ها، از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه کارکنان مرد و زن ناحیه 1 و 2  آموزش و پرورش شهر ارومیه به تعداد 210 نفر  بوده که که از بین آن ها، 142 نفر با استفاده از جدول مورگان و  به شیوه تصادفی طبقه ای متناسب با حجم به عنوان نمونه  انتخاب شدند. داده های لازم با استفاده از سه پرسشنامه استاندارد فرهنگ سازمانی برپایه مدل(Cameron & Quinn, 1999)؛ کارآفرینی سازمانی برپایه مدل (,1999 Barringer & Bluedorn) و عوامل فردی و شغلی برپایه مدل عملکرد(Mitchel, 1997) با روایی تأیید شده و پایایی به ترتیب: 93/0 ، 96/0 و 93/0 جمع آوری و با  تحلیل مسیر و رگرسیون چندگانه توسط نرم افزارهای آماریSPSS18  و  PLSتحلیل شدند. بر اساس نتایج تحلیل مسیر بین فرهنگ سازمانی و کارآفرینی سازمانی با نقش میانجی عوامل فردی و شغلی در سطح خطای 5 درصد رابطه معنی دار وجود دارد ( 05/0 > P ) و مدل از برازش خوبی برخوردار است. از طرفی، فرهنگ سازمانی، یعنی مولفه های فرهنگ توافقی و ایدئولوژیک و همچنین عوامل فردی و شغلی، از قابلیت پیش بینی تغییرات متغیر کارآفرینی سازمانی برخوردار هستند.

مقدمه و هدف پژوهش: پژوهش حاضر با هدف تحلیل ارتباط ابعاد فرهنگ سازمانی با مولفه های مدیریت کیفیت فراگیر در میان کارکنان دانشگاه ارومیه انجام شده است.   روش پژوهش: با استفاده از روش تحقیق توصیفی از نوع همبستگی، 200 نفر از کارکنان با توجه به دانشکده محل خدمت به صورت طبقه ای متناسب با حجم هر یک از دانشکده ها به طور تصادفی انتخاب شدند. برای گردآوری داده های پژوهش از پرسشنامه استاندارد مدیریت کیفیت فراگیر بر پایه مالکوم بالدریج و پرسشنامه استاندارد فرهنگ سازمانی بر پایه مدل دنیسن و اسپرتیزر استفاده شد. برای سنجش میزان پایایی از ضریب آلفای کرونباخ در یک مطالعه مقدماتی روی یک نمونه 30 نفری، پرسشنامه مدیریت کیفیت فراگیر 813/0= α و پرسشنامه فرهنگ سازمانی 828/0 α= بدست آمد. یافته ها: داده های تحقیق پس از جمع آوری بر اساس فرضیه های پژوهش و با استفاده از تحلیل مانوا تحلیل شدند. نتایج به دست آمده گویای آن است که: بین مولفه های فرهنگ سازمانی(فرهنگ توسعه ای، گروهی، عقلایی و سلسله مراتبی) با مولفه های مدیریت کیفیت فراگیر(رهبری، برنامه ریزی استراتژیک، تمرکز بر مشتری، اطلاعات و تحلیل، مدیریت منابع انسانی و مدیریت فرایند) رابطه مثبت و معنی دار وجود دارد. نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر مبین آن است که نوع فرهنگ سازمانی در به کارگیری و اجرای مدیریت کیفیت فراگیر اثر گذار است، لذا در جهت اجرای مدیریت کیفیت فراگیر در دانشگاه ها باید فرهنگ سازمانی آن بررسی گردد و در صورت لزوم به تغییر ساختار فرهنگی آن مبادرت شود.

پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی با سلامت سازمانی با میانجی گری عزت نفس سازمانی انجام شده است. روش پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است و جامعه آماری آن شامل همه کارکنان اداری ادارات آموزش وپرورش شهرستان ارومیه به تعداد 380 نفر است که 200 نفر با روش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شدند. برای گردآوری داده های پژوهش از سه پرسش نامه استاندارد سرمایه اجتماعی (Nahapiet & Ghoshal, 1998)، عزت نفس سازمانی (Pierce et al., 1989) و سلامت سازمانی (Hoy & Feldman, 1996) استفاده شد. برای بررسی روایی پرسش نامه ها از روش تحلیل عاملی تأییدی استفاده شد و پایایی آنها با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه شد که به ترتیب 76/0، 92/0، و 91/0 بود. نتایج به دست آمده از اجرای الگو های تحلیل مسیر خروجی نرم افزار، نشان دهنده مناسب بودن برازش الگوی معادلات ساختاری است. نتایج آزمون فرضیه ها به روش الگوسازی معادلات ساختاری نشان دادند بین سرمایه اجتماعی با عزت نفس سازمانی و سلامت سازمانی، روابط معناداری وجود دارد. درکل نتایج نشان دهنده وجود رابطه معنادار بین عزت نفس سازمانی و سلامت سازمانی است؛ همچنین نتایج تحلیل آماری نشان دادند اثر غیرمستقیم سرمایه اجتماعی بر سلامت سازمانی با میانجی گری عزت نفس سازمانی کارکنان، 21/0 است که در سطح 001/0 مثبت و معنی دار است؛ بنابراین عزت نفس سازمانی در روابط بین سرمایه اجتماعی و سلامت سازمانی نقش میانجی را دارد.

هدف پژوهش حاضر تحلیل رابطه مؤلفه های کیفیت زندگی کاری با ابعاد توانمندسازی روان شناختی در بین کارکنان دانشگاه ارومیه بود. پژوهش حاضر از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل کلیه کارکنان دانشگاه ارومیه به تعداد 720 نفر می باشد که 250 نفر آن ها از طریق نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند. داده ها با استفاده از دو پرسشنامه استاندارد کیفیت زندگی کاری و توانمندسازی روان شناختی جمع آوری و با شیوه همبستگی کانونی تجزیه وتحلیل شدند. نتایج نشان داد که میزان همبستگی کیفیت زندگی کاری با ابعاد توانمندسازی روان شناختی 44/0 می باشد. شاخص لامبدای ویلکز 16/0 و آماره F مربوط به آن نیز 13/13 به دست آمد که در سطح 001/0 معنی دار است. هم چنین 63 درصد از واریانس ابعاد توانمندسازی روان شناختی با مؤلفه های کیفیت زندگی کاری تبیین می شود؛ بنابراین می توان چنین نتیجه گیری نمود که برنامه های کیفیت زندگی کارى نقش اساسی و مهمی در افزایش توانمندسازی نیروی انسانی و درنتیجه کارایی و اثربخشی سازمان ها بر عهده دارد.بنابراین می توان چنین نتیجه گیری نمود که برنامه های کیفیت زندگی کارى نقش اساسی و مهمی در افزایش توانمندسازی نیروی انسانی و درنتیجه کارایی و اثربخشی سازمان ها بر عهده دارد.

هدف پژوهش حاضر، بررسی عوامل فردی، سازمانی و فرهنگی مؤثر بر پذیرش فن آوری اطلاعات در میان دبیران در قالب یک الگوی علی بود. پژوهش حاضر، در زمره الگویابی علی قرار می گیرد که شامل تحلیل مسیر و مدل یابی معادلات ساختاری می شوند. جامعه آماری در این پژوهش، دبیران دوره متوسطه ناحیه یک شهر ارومیه، با حجم 260 نفر بودند. 150 نفر از آنها بر اساس جدول کرجسی و مورگان و به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب و به پرسش نامه ای متشکل از خرده مقیاس های تصمیم به استفاده، انتظار عملکرد، انتظار تلاش، نفوذ اجتماعی و شرایط تسهیل کننده، فردگرایی/ جمع گرایی، فاصله قدرت و ابهام گریزی، و مردانگی/ زنانگی پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها، از الگویابی معادلات ساختاری بر اساس روش حداقل مجذورات جزیی (PLS) و آزمون تی تک متغیره برای بررسی وضعیت مؤلفه های فرهنگی و سازمانی استفاده شد. یافته ها نشان داد که انتظار عملکرد و تلاش، و نفوذ اجتماعی اثر مثبت و معنی دار بر تصمیم به استفاده از فن آوری اطلاعات دارند. شرایط تسهیل کننده و مردانگی/ زنانگی نیز اثر مثبت و معنی داری بر استفاده داشت. هم چنین، اثر ابهام گریزی و فاصله قدرت نیز بر این متغیر منفی و معنی دار بود. اما اثر فردگرایی/ جمع گرایی بر این متغیر معنی دار نبود. در نهایت، مدل آزمون شده 27 درصد از تغییرات تصمیم به استفاده از رایانه و 19 درصد تغییرات استفاده را پیش بینی کرد.

هدف از اجرای پژوهش حاضر، ارزیابی کیفیت خدمات آموزشی دانشگاه ارومیه بر اساس مدل هدپرف از دیدگاه دانشجویان تحصیلات تکمیلی است. این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از حیث گردآوری داده ها توصیفی - پیمایشی است. جامعه آماری، دانشجویان تحصیلات تکمیلی دانشگاه ارومیه، شامل 2454 نفر بود. حجم نمونه با روش تصادفی طبقه ای نسبتی و با استفاده از جدول مورگان به تعداد 332 نفرتعیین شد. ابزار پژوهش، پرسشنامه کیفیت خدمات هدپرف بوده و روایی آن با روش اعتبار محتوا تأیید شده است. پایایی پرسشنامه با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ 89/0 محاسبه شد. نتایج مرتبط با فرضیه های پژوهش گویای این بودند که در تمامی ابعاد کیفیت خدمات آموزشی شکاف منفی وجود دارد. بین وضع موجود و مطلوب از دیدگاه دانشجویان تفاوت معنی داری وجود دارد و در اولویت بندی ابعاد کیفیت خدمات آموزشی از نظر دانشجویان، بُعد عوامل تحصیلی دارای بالاترین و بُعد عوامل غیر تحصیلی دارای پایین ترین درجه اهمیت بودند. بر اساس نتایج به دست آمده پیشنهاد می شود از نظرات سازنده دانشجویان در مراحل مختلف برنامه ریزی، طراحی، ارائه و ارزیابی خدمات آموزشی بیشتر استفاده شود.