حدیثه بهرامی

افزایش آگاهی زیست محیطی در بین مصرف کنندگان و مسئولیت پذیری محیط زیستی، مصرف کنندگان را به توجه بیشتر به عملیات سبز ترغیب می کند. شیوه های سبز، مانند بازاریابی سبز، بر پایداری رفتار مصرف کنندگان تأثیر می گذارد. هدف از این پژوهش، بررسی رفتارهای زیست محیطی مصرف کنندگان ورزشی با تأثیر ابزارهای بازاریابی سبز بود. پژوهش از نوع توصیفی پیمایشی و می دانی با جامعه آماری کلیه اساتید و دانشجویان رشته تربیت بدنی دانشگاه های استان اصفهان (دانشگاه های آزاد اسلامی واحدهای نجف آباد، مبارکه، اصفهان (خوراسگان) و دانشگاه اصفهان) بود که مصرف کننده تجهیزات ورزشی بودند. نمونه بر اساس فرمول کوکران (برای جامعه نامعین)، 368 نفر تعیین گردید. اطلاعات پیرامون متغیر بازاریابی سبز، توسط پرسش نامه  (Rahbar & Abdul Wahid, 2011) جمع آوری شد. برای گردآوری اطلاعات پیرامون متغیر رفتار مصرف کننده نیز از پرسش نامه  (Abdul Rashid, 2009) استفاده شد. روایی و پایایی هر دو پرسشنامه تأیید شد. برای تجزیه وتحلیل داده های حاصل از جمع آوری پرسش نامه ها، از الگوسازی معادلات ساختاری با نرم افزار AMOS و همچنین برای استفاده از آزمون های لوین و آنوا از نرم افزار SPSS استفاده شد. یافته ها نشان داد: ابزار تبلیغات زیست محیطی (49/0) بیشترین تأثیر را بر رفتار خرید مصرف کنندگان لوازم ورزشی دارند. ابزار برند سبز (41/0) بر رفتار مصرف کننده تأثیرگذار است. کم ترین تأثیر را ابزار برچسب سبز (38/0) بر رفتار مصرف کنندگان داشت اما بر رفتار خرید مصرف کننده تأثیرگذار بود. این نتایج در سطح آلفا 01/ 0 بدست آمدند. برای بهبود محیط زیست بهتر است آگاهی مصرف کنندگان از درجه سبز یک محصول افزایش یابد و مصرف کنندگان بتوانند سودمندی مثبت بیشتری از بازاریابی سبز کسب کنند.

هدف از این پژوهش، شناسایی و اولویت بندی موانع واگذاری اماکن ورزشی با تاکید بر بند ج اصل 44 قانون اساسی ج.ا.ا بود. پژوهش از نظر ماهیت و هدف، کاربردی و از لحاظ تجزیه و تحلیل و نوع، کیفی-کمی بود. جامعه آماری این پژوهش را کارشناسان مرتبط با واگذاری اماکن ورزشی در وزارت ورزش و جوانان، سازمان خصوصی سازی، شرکت توسعه و نگهداری اماکن ورزشی، اساتید و پژوهشگران تشکیل دادند. در مرحله اول با انجام 15 مصاحبه، اشباع نظری حاصل شد. پرسشنامه محقق ساخته با 24 گویه طراحی و پایایی آن با آلفای کرونباخ 0.980 به تایید رسید. روایی صوری و محوایی پرسشنامه توسط 11 نفر از اساتید مورد تایید قرار گرفت. سپس پرسشنامه بین 80 نفر تقسیم شد. برای تحلیل داده ها از روش های آماری توصیفی و استنباطی، تحلیل عاملی تأییدی مرتبه دوم و آزمون فریدمن با کمک دو نرم افزار Spss 25 و PLS3 استفاده شد. نتایج نشان داد به ترتیب موانع اقتصادی-مالی، فرهنگی-اجتماعی، ساختاری-سازمانی، حقوقی-قانونی و عقیدتی-سیاسی در اولویت های اول تا پنجم قرار می گیرند. در ادامه زیرمولفه های هر یک از موانع نیز رتبه بندی شدند.

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی باورهای فراشناختی و خودنظم دهی ورزشی بر موفقیت ورزشی دانشجویان ورزشکار خبره، ماهر و مبتدی بود. به منظور جمع آوری داده ها از پرسش نامه های جمعیت شناختی، خودنظم دهی ورزشی، سنجش باورهای فراشناختی و پرسش نامة موفقیت ورزشی استفاده شد. برای تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین موفقیت ورزشی با خودتنظیمی ورزشی (27/0=r) و باورهای فراشناختی (83/0=r) برای ورزشکاران خبره رابطة مثبت و معنا داری وجود دارد (05/0 P<). برای ورزشکاران ماهر و مبتدی، به ترتیب، همبستگی بین موفقیت ورزشی با باورهای فراشناختی، برابر با 84/0=r و 73/0=r و در سطح 05/P< معنا دار بود. ضرایب تأثیر متغیر باورهای فراشناختی و خودتنظیمی ورزشی نشان می دهد متغیرهای باورهای فراشناختی و خودتنظیمی ورزشی می توانند به طور معنا داری موفقیت ورزشی در ورزشکاران خبره و ماهر را پیش بینی کنند اما قادر به پیش بینی موفقیت ورزشی در ورزشکاران مبتدی نمی باشند. بنابراین، می توان نتیجه گرفت افزایش باورهای فراشناختی و خودنظم دهی ورزشی، باعث افزایش موفقیت ورزشی در ورزشکاران نخبه و ماهر می شود. اما متغیر خودتنظیمی ورزشی در ورزشکاران مبتدی قادر به پیش بینی موفقیت ورزشی نیست.

هدف پژوهش حاضر بررسی باورهای فراشناختی و خودتنظیمی ورزشی ورزشکاران با سطح مختلف ورزشی بود. صد و پنجاه ورزشکار در سه سطح بر اساس معیارهای ورود به مطالعه انتخاب شدند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های جمعیت شناختی، خودتنظیمی ورزشی و سنجش باورهای فراشناختی استفاده شد. نتایج نشان داد مردان در سطح ورزشی ماهر به طور معنادار باورهای فراشناختی و خودتنظیمی ورزشی بهتری نسبت به زنان در سطح ورزشی ماهر داشتند. زنان و مردان در سطح ورزشی خبره به طور معنادار دارای باورهای فراشناختی و خودتنظیمی ورزشی بالاتری نسبت به زنان و مردان با سطح ورزشی ماهر و مبتدی بودند. همچنین زنان و مردان در سطح ورزشی ماهر به طور معنادار دارای باورهای فراشناختی و خودتنظیمی ورزشی بالاتری نسبت به زنان و مردان با سطح مهارت مبتدی بودند. براساس نتایج مطالعة حاضر، فعالیت بدنی در سطوح ماهر و خبرگی جهت ارتقاء خودتنظیمی ورزشی و باورهای فراشناختی به ورزشکاران توصیه می شود.