حسین افلاکی فرد

هدف مطالعه حاضر بررسی تطبیقی برنامه درسی آموزش کار و فناوری در نظام آموزش ابتدایی ایران، فنلاند و سنگاپور است. روش پژوهش حاضر کیفی با استفاده از روش تطبیقی و مبتنی بر تجزیه و تحلیل مقایسه ای است. حوزه پژوهش شامل اطلاعات علمی، اسناد و مدارک پیرامون آموزش کار و فناوری در نظام آموزش ابتدایی کشورهای جهان است. برای نمونه گیری از روش نمونه گیری هدفمند مبتنی بر معیار استفاده شد. که با توجه به توفیقات دو کشور فنلاند و سنگاپور در زمینه آموزش کار و فناوری، این دو کشور به عنوان نمونه انتخاب شدند و با ایران مورد مقایسه و تطبیق قرار گرفتند. نحوه جمع آوری اطلاعات اسنادی و به روش فیش برداری است. به منظور تحلیل اطلاعات از روش چهارمرحله ای جورج بردی استفاده شد. نتایج پژوهش نشان داد از نظر جایگاه، منطق و چرایی، محتوا و مواد آموزشی همسو هستند. از نظر روش تدریس، نقش مربی و دانش آموز شباهت دارند. از نظر تنوع و گستره برنامه درسی کار و فناوری، ارتباط تحصیل با کار و زندگی، هدف و توجه به پرورش مهارت ها، تنوع در محتوای آموزشی و آزادی عمل دانش آموز در فعالیت های کلاسی متفاوتند.

هدف از پژوهش ارائه راهکارهای توسعه دانش محتوایی تربیتی فناورانه (TPACK) دانشجو معلمان در آموزش زیست شناسی بود. روش پژوهش از نوع توصیفی = تحلیلی بود و با استفاده از اسناد و منابع کتابخانه ای به تبیین مفاهیم و راهکارهای توسعه TPACKدانشجو معلمان درآموزش زیست شناسی پرداخته شد. ابزار گردآوری اطلاعات فیش برداری از اس ناد و م دارک و متون و منابع تخصصی کتابخانه ای و اینترنتی موجود در زمینه بود. برای جستجو و گردآوری اطلاعات از پایگاه ه ای اطلاع اتی ب ه منظ ور جامعی ت بخشیدن به پژوهش ، هیچگونه محدودیت زمانی اعمال نشد. تجزیه و تحلی ل داده ه ا ب ه ش یوه ی توص یفی و ب ا تأم ل ب ر رویکردها و گونه های مختلف مطالعات ص ورت گرفت ه و دس ته بن دی آنه ا انج ام گرفت ه است. نتایج حاکی از آن است که ارتقاء TPACK در معلمان زیست شناسی فرآیندی پیوسته است که نیازمند ترکیبی از توسعه حرفه ای، همکاری و شبکه سازی، دسترسی به منابع، ابزارهای قابل دسترس، پذیرش نوآوری و پشتیبانی مداوم است. با بهبود این حوزه ها، معلمان می توانند در آماده سازی دانش آموزان برای مواجهه با چالش ها و فرصت های منطبق با پیشرفت سریع تکنولوژی اثربخش عمل کنند. سرمایه گذاری در توسعه TPACKدر معلمان زیست شناسی برای تربیت نسلی از افراد علمی آگاه که توانایی دنبال کردن و مشارکت در جهانی تحت تأثیر فناوری را دارند، ضروری است.

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه اثربخشی روش تدریس حل مسئله و روش تدریس معکوس بر اضطراب ریاضی دانش آموزان بود. روش پژوهش نیمه تجربی، با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش، شامل تمامی دانش آموزان پایه ششم شهر مرودشت در سال تحصیلی 1402- 1401 می باشد. برای نمونه گیری، از روش نمونه گیری  تصادفی خوشه ای تک مرحله ای استفاده شده است؛ بدین صورت که ابتدا دو مدرسه ابتدایی در شهر مرودشت به صورت تصادفی انتخاب شدند. پس از این مرحله، پرسش نامه اضطراب ریاضی بر روی دانش آموزان پایه ششم این دو مدرسه اجرا شده و افرادی که نمرات بالاتری در این آزمون کسب کرده اند، به عنوان نمونه های متمرکز (خوشه) شناسایی شدند. سپس از این خوشه،  دانش آموزان به صورت جایگزینی تصادفی در دو گروه آزمایش (25 نفر) و کنترل (25) قرار داده شدند. ابزار سنجش، مقیاس تجدید نظرشده اضطراب ریاضی پلیک و پارکر بود. روایی و پایایی ابزار نیز مورد تأیید قرار گرفت. نتایج نشان داد که روش تدریس حل مسئله بر اضطراب ریاضی، تأثیر مثبت و معنا داری داشته است (0.01 p <) و حدود 23 درصد از واریانس در نمرات اضطراب ریاضی، مربوط به این روش تدریس است. روش تدریس معکوس نیز بر اضطراب ریاضی، تأثیر مثبت و معنا داری داشته است (0.01 p <) و حدود ۴۷ درصد از واریانس در نمرات اضطراب ریاضی مربوط به این روش تدریس است. میانگین نمره تعدیل شده پس آزمون اضطراب ریاضی برای روش تدریس معکوس (39/57) کمتر از روش تدریس حل مسئله (34/77) است؛ بنابراین، روش تدریس معکوس، اثربخشی بیشتری در کاهش اضطراب ریاضی دانش آموزان داشته است. با توجه به یافته ها می توان نتیجه گرفت که به کارگیری روش های آموزشی نوین نظیر تدریس معکوس و حل مسئله، در فرایند تدریس ریاضی می تواند به طور قابل توجهی اضطراب ریاضی دانش آموزان را کاهش داده و عملکرد آن ها را بهبود بخشد. با توجه به شناخت عمیق تر از اضطراب ریاضی و استفاده از روش های تدریس مناسب، می توان علاوه بر تأثیر مثبت و مؤثر بر توانایی های ریاضی و ایجاد محیط یادگیری، از احساسات منفی ناشی از اضطراب ریاضی جلوگیری کرد. این نتایج می تواند به عنوان راهنمایی مفید برای سیاست گذاران و مدیران آموزشی باشد تا در فرایند تدریس و یادگیری ریاضی در مدارس، سبب بهبود چشم گیرتری شوند.

مقدمه و هدف هدف این پژوهش بررسی رابطه بین خودکارآمدی معلم در مدیریت کلاس و صلاحیت های حرفه ای معلمان دوره ابتدایی بود.روش شناسی پژوهش: جامعه آماری مورد مطالعه شامل معلمان دوره ابتدایی شهرستان اردل بود که از میان آن ها، تعداد 100 نفر به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. یافته ها: برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه های استاندارد خودکارآمدی معلم در مدیریت کلاس و صلاحیت های حرفه ای معلمان استفاده شد. داده های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. این یافته ها نشان می دهد که خودکارآمدی معلم در مدیریت کلاس، یک عامل مهم و تعیین کننده برای صلاحیت های حرفه ای معلمان است. بر این اساس، سرمایه گذاری در زمینه ارتقای خودکارآمدی معلمان در مدیریت کلاس می تواند یک راهبرد مؤثر برای بهبود صلاحیت های حرفه ای آنان و در نتیجه، کیفیت و اثربخشی نظام آموزش و پرورش باشد.بحث ونتیجه گیری: نتایج نشان داد که بین خودکارآمدی معلم در مدیریت کلاس و صلاحیت های حرفه ای معلمان شامل صلاحیت شناختی مهارتی، صلاحیت نگرشی رفتاری، صلاحیت مدیریتی و صلاحیت حرفه ای کل، همبستگی مثبت و معناداری در سطح قوی وجود دارد. همچنین خودکارآمدی معلم در مدیریت کلاس توانست به صورت معناداری صلاحیت های حرفه ای معلمان را پیش بینی کند.

ﻫﺪف اﺻﻠﯽ ﭘﮋوﻫﺶ ﺣﺎﺿﺮ، ﺷﻨﺎﺳﺎﯾﯽ و رﺗﺒﻪ ﺑﻨﺪی ﻋﻮاﻣﻞ ﻣﻮﺛﺮ ﺑﺮ اﻧﮕﯿﺰش دﺑﯿﺮان در ﻋﻤﻠﯿﺎﺗﯽ ﺳﺎزی ﺳﻨﺪ ﺗﺤﻮل ﺑﻨﯿﺎدﯾﻦ ﮐﺎرﺑﺮدی و ﺷﯿﻮه ، ﺗﻮﺻﯿﻔﯽ و ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻫﺪف، ﺑﻮده اﺳﺖ؛روش ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﻣﺎﻫﯿﺖ آن AHPآﻣﻮزش و ﭘﺮورش ﺑﺎ ﺗﮑﻨﯿﮏ ﮐﻤﯽ اﺳﺖ؛ ﺟﺎﻣﻌﻪ آﻣﺎری ﺷﺎﻣﻞ دﺑﯿﺮان ﻣﻘﻄﻊ ﻣﺘﻮﺳﻄﻪ دوم ﺷﻬﺮﺳﺘﺎن ﻣﺮودﺷﺖ در ﺳﺎل ، اﻧﺠﺎم آن، ﭘﯿﻤﺎﯾﺸﯽ و ﻣﺒﻨﺎی ﻧﻮع داده ﻫﺎ ﻃﺒﻘﻪ ای اﺳﺘﻔﺎده و ﻧﻤﻮﻧﻪ اﻧﺘﺨﺎب – ﻧﻔﺮ(؛ ﺟﻬﺖ ﺗﻌﯿﯿﻦ ﻧﻤﻮﻧﻪ آﻣﺎری از روش ﻧﻤﻮﻧﻪ ﮔﯿﺮی ﺗﺼﺎدﻓﯽ 1850) ﺑﻮد1401-1402ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ (ﺑﻮد؛ رواﯾﯽ و ﭘﺎﯾﺎﯾﯽ Saaty, 1980) ﻃﯿﻒ ﻧﻪ ﮔﺰﯾﻨﻪ ای اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺷﺪه ، ﭘﺮﺳﺸﻨﺎﻣﻪ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﻫﺎی زوﺟﯽ ، ﻧﻔﺮ(؛ اﺑﺰار ﭘﮋوﻫﺶ 98) ﺷﺪ 8 )آﻟﻔﺎی ﮐﺮوﻧﺒﺎخ (ﻣﻮرد ﺗﺎﯾﯿﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ؛ ﺗﺠﺰﯾﻪ و ﺗﺤﻠﯿﻞ داده ﻫﺎ ﺑﺎ ﻧﺮم اﻓﺰار 0/ 8 (AHP) و ﺗﺤﻠﯿﻞ ﺳﻠﺴﻠﻪ ﻣﺮاﺗﺒﯽ Choice Expert رﺗﺒﻪ دوم و ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺤﯿﻄﯽ 0/34 ﻋﺎﻣﻞ ﻓﺮدی ، در رﺗﺒﻪ اول0/44 ﺑﺎ وزن ﻧﺴﺒﯽ ، ﺑﻮد؛ ﯾﺎﻓﺘﻪ ﻫﺎ ﻧﺸﺎن داد ﮐﻪ :ﻋﺎﻣﻞ ﺷﻐﻠﯽ اﻧﮕﯿﺰش دﺑﯿﺮان ﺑﻮد ﮐﻪ ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه 0/06 <0/1 و ﻣﻮﻟﻔﻪ ﻋﺎﻣﻞ ﺷﻐﻠﯽ 0/05 < 0/1 رﺗﺒﻪ ﺳﻮم اﻫﻤﯿﺖ ﻗﺮار دارﻧﺪ؛ ﻧﺮخ ﻧﺎﺳﺎزﮔﺎری ﻣﺎﺗﺮﯾﺲ ﺑﺮاﺑﺮ 0/21 ،0/122 ﺳﺎزﮔﺎری در ﻗﻀﺎوﺗﻬﺎی ﮐﺎرﺷﻨﺎﺳﺎن و دﺑﯿﺮان ﺑﻮد؛ ﻣﻮﻟﻔﻪ ﻫﺎی رﺗﺒﻪ اول ﺗﺎ ﭘﻨﺠﻢ ﻋﺎﻣﻞ ﺷﻐﻠﯽ: ﺣﻘﻮق و ﭘﺎداش ﺑﺎ وزن ﻧﺴﺒﯽ ؛ ﻣﻮﻟﻔﻪ ﻫﺎی رﺗﺒﻪ اول ﺗﺎ 0/067 ﺳﺮﭘﺮﺳﺘﯽ و ﻧﻈﺎرت،0/072 اﻣﻨﯿﺖ ﺷﻐﻠﯽ،0/075 ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ ﺷﻐﻠﯽ، 0/102 ﻣﺎﻫﯿﺖ و ﺷﺮاﯾﻂ ﮐﺎر ،0/036 ﺣﻤﺎﯾﺖ ﺟﺎﻣﻌﻪ از ﻣﻌﻠﻢ، 0/052 ارﺗﺒﺎط ﻣﺪرﺳﻪ و اﺟﺘﻤﺎع ،0/063 ﺷﺸﻢ ﻋﺎﻣﻞ ﻣﺤﯿﻄﯽ: اﻣﮑﺎﻧﺎت و ﺑﻮدﺟﻪ ﺑﺎ وزن ﻧﺴﺒﯽ ؛ ﻣﻮﻟﻔﻪ ﻫﺎی رﺗﺒﻪ اول ﺗﺎ ﭼﻬﺎرم ﻋﺎﻣﻞ 0/008 ﺗﻐﯿﯿﺮ