علیرضا فارسی

علیرضا فارسی

مدرک تحصیلی: دانشیار دانشکده علوم ورزشی، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

مطالب

فیلتر های جستجو: فیلتری انتخاب نشده است.
نمایش ۱۰۱ تا ۱۰۳ مورد از کل ۱۰۳ مورد.
۱۰۱.

پیش بینی اعتیاد به تمرین بر اساس استرس، کمال گرایی و خودناتوان سازی در دانشجویان ورزشکار(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: اعتیاد به تمرین استرس خود ناتوان سازی کمال گرایی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۴ تعداد دانلود : ۲۱
هدف از پژوهش حاضر، پیش بینی اعتیاد به تمرین بر اساس کمالگرایی، خود ناتوان سازی و استرس بود. جامعه آماری دانشجویان ورزشکار دانشگاه های سطح شهر تهران بود که از این جامعه آماری 169 نفر به صورت در دسترس انتخاب شدند. برای سنجش متغیرهای پژوهش از "سیاهه اعتیاد به تمرین فرم کوتاه"، پرسشنامه اضطراب، استرسو افسردگی (داس 21)، مقیاس کمالگرایی چندبعدی ورزشی-2، و مقیاس خود ناتوان سازی (جونز و رودالت) استفاده شد. داده با استفاده از مدل رگرسیون خطی چندگانه تحلیل شدند. یافتهها نشان داد خودناتوان سازی، کمال گرایی و استرس در مدل، توانایی پیش بینی متغیر اعتیاد به تمرین را دارا بودند؛ همچنین رابطه مثبت و معناداری بین خودناتوان سازی، کمال گرایی و استرس با اعتیاد به تمرین وجود دارد. بنابراین برای کنترل اعتیاد به تمرین می بایست به خودناتوان سازی، کمال گرایی و استرس توجه داشت.
۱۰۲.

تاثیر تمرین شبکه های توجه بر رفتار خیرگی و یادگیری مهارت فورهند تنیس روی میز(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: شبکه های توجه جستجوی بینایی رفتار خیرگی دقت عملکرد تنیس روی میز

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۲۳ تعداد دانلود : ۱۴
هدف پژوهش حاضر تعیین تاثیر تمرین شبکه های توجه بر رفتار خیرگی و دقت اجرا در مهارت فورهند تنیس روی میز بود. پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی بود و با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل انجام شد. 42 نفر از دانشجویان دانشگاه شهید بهشتی (23-18 سال) به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند و با بلوک بندی تصادفی در سه گروه آزمایشی هشدار، جهت گیری، کنترل اجرایی و یک گروه کنترل قرار گرفتند. قبل و بعد از 8 جلسه تمرین از شرکت کنندگان آزمون دقت به عمل آمد و رفتار خیرگی افراد نیز برای بررسی مدت، تعداد و محل تثبیت با سیستم ردیاب چشم ثبت شد. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس مرکب 3 (مراحل آزمون)* 4 (گروه) با اندازه گیری تکراری در سطح معنی داری 05/0 مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج نشان داد دستورالعمل ارائه شده باعث بهبود دقت عملکرد افراد در آزمون یادداری نسبت به پیش آزمون شد اما بین یادداری فوری و تاخیری تفاوت معناداری مشاهده نشد. نتایج مربوط به مدت تثبیت برای پیدا کردن هدف نیز نشان داد بین گروه های جهت گیری و کنترل اجرایی در یادداری تاخیری تفاوت معناداری وجود داشت که گروه جهت گیری مدت زمان تثبیت بیشتری نشان داد. همچنین، همه گروه های تمرینی در یادداری فوری و تاخیری نسبت به پیش آزمون تعداد تثبیت بیشتری داشتند. بنابراین می توان گفت در این پژوهش، تمرین شبکه های توجه سبب بهبود دقت عملکرد افراد مبتدی در تکلیف فورهند تنیس روی میز شد و تا حدودی نیز توانست الگوی رفتار خیرگی این افراد را بهبود بخشد.
۱۰۳.

اثر مشارکت خستگی عضلانی مرکزی و محیطی ناشی از انقباضات زیربیشینه مچ پا بر همکوشی های عضلانی و کنترل قامت(مقاله علمی وزارت علوم)

کلید واژه ها: پایداری قامت انقباضات زیربیشینه انقباضات بیشینه فعال سازی ارادی

حوزه های تخصصی:
تعداد بازدید : ۱۸ تعداد دانلود : ۱۹
اگر چه اثر خستگی عضلانی مچ پا بر تغییرات کنترل قامت و همکوشی های عضلانی بررسی شده است، اما نیاز به بررسی بیشتر مشارکت ابعاد خستگی عضلانی (محیطی و مرکزی) بر تغییرات کنترل قامت و همکوشی عضلات می باشد. بنابراین هدف این پژوهش تعیین اثر انقباضات عضلانی زیربیشینه بر تغییرات کنترل قامت و همکوشی های عضلانی بود. دوازده شرکت کننده ۳۳-۲۵ سال) به صورت داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند. ابتدا تحریک های الکتریکی بر عصب درشت نئی اعمال شد تا موج M، خستگی مرکزی و خستگی محیطی شرکت کننده ها طی انقباضات ارادی بیشینه اندازه گیری شوند. سپس شرکت کنندگان نوسان جلو-عقب بر روی صفحه نیرو انجام دادند تا میزان همکوشی های عضلانی ده عضله و مرکز فشار آنها ثبت شوند. شرکت کننده ها پروتکل خستگی عضلانی حاصل از انقباضات زیربیشینه را بر روی دینامومتر انجام دادند و پس از آن متغیرهای مربوط به قبل از خستگی مجددا اندازه گیری شدند. اثر خستگی عضلانی با آزمون آماری تی وابسته و تعداد هم انقباضی ها با آزمون زد فیشر آزمون شد. خستگی حاصل از انقباضات زیربیشینه موجب افزایش معنادار ناحیه نوسان مرکز فشار شد. واریانس فعالیت عضلات، همکوشی های عضلانی بعد از خستگی عضلانی کاهش و تعداد هم انقباضی های عضلانی نیز به طور معناداری افزایش یافتند. همچنین خستگی مرکزی (۶۴/۱۶ درصد) به طور معناداری مشارکت بیشتری نسبت به خستگی محیطی (۳۲/۲ درصد) بعد از انقباضات زیربیشینه داشت. بنابراین با توجه به نتایج این مطالعه د بررسی مکانیسم های محیطی و مرکزی حاصل از خستگی عضلات مچ پا می تواند برای برنامه ریزی تمرینات توانبخشی و تعادلی مفید باشد.

پالایش نتایج جستجو

تعداد نتایج در یک صفحه:

درجه علمی

مجله

سال

حوزه تخصصی

زبان