تحلیل آثار پیشران فضای مجازی بر حاکمیت دینی در جمهوری اسلامی ایران (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
فناوری های نوین ارتباطی، به ویژه فضای مجازی، تحولات عمیقی در زندگی بشر ایجاد کرده اند. این تحولات پیامدهای متعددی بر حاکمیت دینی در ایران داشته اند. تاکنون پژوهش های اندکی در این زمینه انجام شده است.(پیشینه) پرسش چالشها و فرصتهای پیشران فضای مجازی برای حاکمیت دینی در جمهوری اسلامی ایران به دغدغه ای جدی تبدیل شده است. (مسئله)در این مقاله با گردآوری اطلاعات از منابع کتابخانه ای و با استفاده از روش تحلیل پیشران به بررسی آثار پیشران فضای مجازی بر حاکمیت دینی و فرصت ها و تهدیدات و ارائه راهکارهای متناسب پرداخته شده است.(روش) یافته ها نشان می دهد که این فضاها، هم فرصت ها و هم چالش هایی را برای حاکمیت دینی به وجود می آورند. از جمله فرصت ها می توان به ترویج آموزه های دینی، گفتگوی بین ادیان و بسیج مشارکت مردمی اشاره کرد. از جمله چالش ها نیز می توان به انتشار مطالب مغایر با آموزه های دینی، تحریک ناآرامی های اجتماعی و نفوذ فرهنگی بیگانه اشاره کرد. در نهایت، تداوم حاکمیت دینی در عصر دیجیتال، مستلزم اتخاذ رویکردی فعال و هوشمندانه از سوی نهادهای دینی و حاکمیتی در جمهوری اسلامی ایران است.(یافته)Analysis of the effects of virtual space promoters on religious sovereignty in the Islamic Republic of Iran
New communication technologies, especially cyberspace, have brought about profound changes in human life. These changes have had numerous consequences for religious governance in Iran. So far, little research has been done in this area.(background) The challenges and opportunities of cyberspace as a driving force for religious governance in the Islamic Republic of Iran have become a serious concern.(Question) In this article, by gathering information from library resources and using the driving force analysis method, the driving effects of cyberspace on religious governance, opportunities and threats, and appropriate solutions are examined.(Method) The findings show that these spaces create both opportunities and challenges for religious governance. Opportunities include promoting religious teachings, interfaith dialogue, and mobilizing public participation. Challenges include the dissemination of material contrary to religious teachings, the incitement of social unrest, and foreign cultural infiltration. Ultimately, the continuation of religious governance in the digital age requires an active and intelligent approach from religious and governmental institutions in the Islamic Republic of Iran.(Findings)