آرشیو

آرشیو شماره ها:
۴۱

چکیده

قوانین برنامه های پنج ساله ایران در جهت هموارسازی توسعه کشور در ابعاد اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تدوین می شوند. این قوانین بیانگر و منعکس کننده دغدغه های قانون گذار در امر توسعه کلان ایران می باشد؛ به این معنا که موضوعاتی که در این قوانین طرح شده اند، هم فراگیر و هم از درجه بالایی از اهمیت برخوردار هستند. هدف از این پژوهش، بررسی جایگاه ورزش در شش قانون برنامه پنج ساله کشور است. این پژوهش از نوع توصیفی و بر پایه مطالعه اسناد قوانین برنامه های پنج ساله ایران بود که بر اساس روش تحلیل محتوای کیفی مورد بررسی قرار گرفتند. بررسی شش قانون برنامه توسعه کشور در حوزه ورزش نشان می دهد که روند میزان توجه به مقوله ورزش در قانون دوم افزایش زیادی داشته، سپس در قانون برنامه سوم کاهش یافته و تا برنامه پنج ساله ششم روندی تاحدودی یکنواخت را در پیش گرفته است. توجه نسبتاً کافی به مخاطبان نوجوان و جوان در برنامه های توسعه انجام گرفته، اما این میزان توجه به افراد کمتر برخوردار از امکانات و تسهیلات ورزشی مشاهده نمی شود. همچنین اگرچه در بیشتر موارد تفکیک جنسیتی صورت نگرفته، اما در برخی مواد و تبصره ها بر ایجاد امکانات ورزشی خاص برای دختران و زنان در برنامه های پنج ساله توسعه تاکید گردیده است. بعلاوه، میزان توجه قانون گذار در امر ورزش همگانی سیر یکنواخت داشته، در حالی که به مقوله ورزش قهرمانی و حرفه ای توجه بسیار کمتری معطوف شده است. به طور کلی با توجه به میزان توجه قانون گذاران به مقوله ورزش در برنامه های پنج ساله کشور، رویکرد نظام مندی جهت تدوین و توسعه قوانین در این زمینه مشاهده نمی شود.

Place of Sports in Laws of the Iran’s Five-Year Plans

Laws of the Iran’s five-year plans are developed in order to facilitate development of Iran in economic, cultural, and social dimensions. These laws indicate and reflect the government’s concerns in macro development of Iran in which the subjects mentioned in the laws are both important and general. The study is to review the place of sports in six laws of the five-year plans. This research is descriptive and is based on the study of the country’s five-year plans laws which are reviewd on the basis of the qualitative content analysis. Review of the six laws of the five-year development plans in sports showed that the sports attention trend has been increased in from first to second plan then continued almost smoothly from the third to sixth plan. Attention to the sports of the youth was relatively sufficient while this amount of attention is not witnessed to the less prosperous people in accessing to the sports facilities. While in most cases a gender-neutral approach was applied, there were a few emphases in providing sports facilities especially for the girls and women. Governors’ attention to the public sports had a monotonous trend while much less attention paid to the athletics and professional sports. In general, according to the size of Governors’ attention to the sports in the country’s five-year plans, a systematic approach in conducting and developing of the laws in this regard is not witnessed.

تبلیغات