تحلیلی بر وضعیت زیست پذیری اجتماعی در ابعاد ذهنی و عینی (مطالعه موردی: کلان شهر تبریز) (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
اهمیت ارزیابی زیست پذیری ازآنجا ناشی می شود که با این کار ویژگی های کلی اقتصادی، اجتماعی و زیست محیطی یک منطقه آشکار می شود و همچنین می تواند به عنوان ابزاری قدرتمند برای نظارت بر برنامه ریزی توسعه شهری و طراحی سیاست های آینده برای شهر بکار رود؛ بنابراین پژوهش حاضر با رویکرد - توصیفی تحلیل در پی آن بوده که وضعیت زیست پذیری اجتماعی کلان شهر تبریز را در دو بعد ذهنی و عینی بررسی نماید. جهت سنجش وضعیت ذهنی زیست پذیری اجتماعی (شامل 7 شاخص و 80 گویه) ابتدا پرسشنامه مربوطه طراحی، پس از تعین نمونه آماری در سطح مناطق 10 گانه تبریز با استفاده از روش کوکران (384 نمونه) و تائید روایی و پایایی پرسشنامه اطلاعات مربوط به بعد ذهنی جمع آوری شده، همچنین برای بررسی بعد عینی (شامل 25 گویه) از آخرین سالنامه آماری (سال 1398) تبریز استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل اطلاعات مربوطه از روش آنتروپی شانون برای وزن دهی شاخص ها و گویه های پژوهش و از روش موریس اصلاحی برای تعیین وضعیت زیست پذیری مناطق بر اساس ادبیات جهانی در 5 سطح استفاده شده است؛ در نهایت برای درک فضایی بهتر از وضعیت زیست پذیری اجتماعی در سطح مناطق نرم افزار GIS برای ترسیم نقشه ها به کارگرفته شده است. یافته های پژوهش بیانگر آن است که به لحاظ بعد ذهنی منطقه 2 با نمره زیست پذیری اجتماعی 2/89 در وضعیت قابل قبول و در رتبه یک قرار دارد. بیشترین تعداد مناطق (5 منطقه) در وضعیت نامطلوب و غیرقابل قبول قرار دارند. در بعد عینی هیچ کدام از مناطق در وضعیت زیست پذیری مناسب قرار ندارند و 10 منطقه مورد مطالعه در وضعیت نامطلوب و غیرقابل قبول قرار دارند. در نهایت در بعد ترکیبی (هر دو بعد عینی و ذهنی) منطقه 2 در وضعیت قابل تحمل، منطقه 3 در وضعیت متوسط و سایر مناطق (8 منطقه) در وضعیت نامناسب قرار دارند؛ بنابراین نتایج گویایی آن است که تمام مناطق شهری تبریز نیازمند توجه ویژه مدیران شهری هستند.Analysis of the condition of social livability in Subjective and Objective dimensions (Case study: Tabriz metropolis)
The importance of assessing livability stems from the fact that it reveals the general economic, social and environmental characteristics of an area and it can also be used as a powerful tool for monitoring urban development planning and designing future policies for the city. Therefore, the present study with a descriptive-analytical approach has sought to examine the social livability condition of Tabriz metropolis in two Subjective and Objective dimensions. In order to measure the mental state of social livability (including 7 indicators and 80 items), first the relevant design questionnaire was designed, after determining the statistical sample in the 10 regions of Tabriz using Cochran's method (384 samples) and confirming the validity and reliability of the information questionnaire. Subjective dimension information collected; also, the last statistical yearbook (2018) of Tabriz has been used to examine the objective dimension (including 25 indicators). To analyze the relevant information, Shannon's entropy method has been used to weigh the indicators and research items and the corrective Morris method has been used to determine the social livability status of regions based on global literature at 5 levels. Finally, GIS software is used to draw maps to better understand the social livability at the regional level. The research findings indicate that in terms of Subjective dimension, region 2 with a social livability score of 89.2 is in an acceptable position and is ranked first. Most region (5 region) are in poor condition and unacceptable. In the objective dimension, none of the regions is in a suitable condition and the 10 studied regions are in an unfavorable and unacceptable situation. Finally, in the combined dimension (both objective and subjective dimensions), region 2 is in a tolerable state, region 3 is in the middle state and other regions (8 regions) are in an unfavorable state. Therefore, the results show that all urban areas of Tabriz need special attention of urban managers.
تبلیغات
