سیاست گذاری حقوقی و پیشگیری از تشتت آراء: کاهش دامنه تفسیر پذیری قوانین از طریق یادداشت توضیحی و آزمایشگاه قضایی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
سیاست گذاری حقوقی با رویکردی مسئله محور و میان رشته ای که از دانش سیاست گذاری عمومی وام گرفته است، حل مسائل نظام حقوقی را دنبال می کند. تشتت آراء در محاکم یکی از مسائل نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران است که به عنوان یک مسئله، آن طور که باید مورد توجه نبوده و اقدام مؤثری در راستای حل آن صورت نگرفته است. عوامل متعددی را می توان برای تشتت آراء برشمرد، اما ابهام قوانین را باید مهم ترین آن ها دانست. مقاله حاضر با روشی توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای، دو پیشنهاد کلی را به منظور پیشگیری از تصویب قوانین مبهم که زمینه ساز تشتت آراء خواهند شد ارائه کرده است. پیشنهاد نخست، وارد نمودن «یادداشت های توضیحی» به نظام حقوقی جمهوری اسلامی ایران است تا هم منبعی برای کمک به احراز نظر و هدف مقنن از وضع قانون مشخص باشد و هم به عنوان جایگزینی برای مشروح مذاکرات منتشر نشده نمایندگان مجلس عمل نماید. پیشنهاد دوم که از آزمایشگاه های اقتصادی وآزمایشگاه های سیاستی الهام گرفته شده است، ایجاد یک «آزمایشگاه قضایی» به منظور سنجش استنباط قضات از متن لایحه قضایی در یک محیط شبه واقعی و پیش از تصویب است تا شکاف میان تقنین و اجرا به حداقل برسد.Legal policy making and prevention of dispersed judicial decisions: reducing the range of interpretations for rules by using explanatory notes and a judicial laboratory
Legal policy-making that borrows problem-based and interdisciplinary approaches from public policy aims to solve problems in the legal system. Dispersed judicial decisions in courts are a problem in the Islamic Republic of Iran’s legal system that has not been considered in a problem-based manner, and no attempts have been made to solve it effectively. There are various causes for dispersed judicial decisions, but ambiguous rules are the most important. This paper provides two suggestions to prevent ratifying vague rules that drive dispersed judicial decisions by applying a descriptive and analytical method using library resources. The first suggestion is to use explanatory notes within the Iranian legal system to enhance the understanding of legislator purposes and goals for making a particular law as a substitute for the unpublished detailed negotiations held by parliament representatives. The second suggestion, inspired by economic and policy labs, is to establish a “Judicial laboratory” for analyzing the judges’ inference from the draft of the law in a quasi-real environment, before ratification, to reduce the gap between lawmaking and implementation.