آرشیو

آرشیو شماره ها:
۴۰

چکیده

مطالعه حاضر به طراحی پازل قیمت های مالی در خصوص پاسخ تورم به شوک های مخارج دولت برای سال های 1366-1399 می پردازد. برای این منظور با استفاده از مدل خودرگرسیون برداری ساختاری (SVAR) که به مدل های تکانه ای معروف هستند؛ اثرات نااطمینانی ایجادشده از سوی مخارج جاری و مخارج عمرانی دولت و سایر شاخص های اثرگذار نظیر؛ تکانه های فناوری، دستمزد واقعی و نرخ سود کوتاه مدت بر تورم بررسی شد. یافته ها نشان داد یک تکانه وارده از ناحیه مصرف خصوصی و مخارج مصرفی دولت باعث افزایش 03/0 درصدی و 01/0 درصدی تورم می شود. پاسخ تورم به تکانه وارده از ناحیه فناوری نیز نزدیک صفر است. به عبارتی واردکردن متغیر فناوری در پازل مالی اقتصاد ایران، در کوتاه مدت باعث تعدیل جزئی در تورم می شود و استفاده از متغیر فناوری تاحدودی واکنش های تورم و مصرف را بر هم می زند، اما از طرفی استفاده از متغیر فناوری باعث می شود، هزینه های دولت بیشتر شود که پاسخ تورم به افزایش در مخارج دولت بخصوص در کران پایین افزایشی است. پاسخ تورم به تکانه های وارده از جانب نرخ سود اسمی کوتاه مدت نیز از کران پایین تا پنج دوره و از کران بالا تا دو دوره صعودی است. در اقتصاد ایران مسئولان و سیاست گذاران در واکنش به افزایش تورم، نرخ بهره اسمی را افزایش نمی دهند. این عامل منجر به کاهش بهره واقعی می شود و فعالیت های اقتصادی خصوصی و همچنین دستمزد واقعی را کاهش می دهد. در حالت کلی و با نگاهی به نتایج قابل مشاهده است که در اکثر دوره ها، پاسخ تورم به شوک های مخارج دولت افزایشی است.

Designing the Financial Price Puzzle Regarding the Response of Inflation to Government Spending Shocks

The present study deals with the design of the puzzle of financial prices regarding the response of inflation to government spending shocks. For this purpose, using the structural vector autoregression (SVAR) model, known as impulse models, uncertainty effects created by the government's current expenditures and construction expenditures and other effective indicators such as Impulses of technology, real wages, and short-term interest rates on inflation were examined. The data of the study was collected from the website of the central bank, and the model is estimated to have been using Eviews software for the years 1987-2020. The findings showed that an impulse from private consumption and government spending increases inflation by 2% and 1%, respectively. The response of inflation to the impetus from the technology area is also close to zero. In other words, introducing the technology variable into the financial puzzle of Iran's economy will cause a slight adjustment in inflation in the short term. The use of the technology variable will disturb the reactions of inflation and consumption to some extent. Still, on the other hand, the use of the technology variable will cause the government's expenses to increase. The response of inflation to the increase in government spending, especially at the lower limit, is an increase. Inflation's response to impulses from the short-term nominal interest rate is from the lower limit up to five periods and the upper limit up to two ascending periods. In the Iranian economy, officials and policymakers do not increase the nominal interest rate in response to the increase in inflation. This factor leads to a decrease in real interest and reduces private economic activity as well as real wages. In general, by looking at the results of the design of the puzzle of financial prices regarding the response of inflation to government spending shocks, it can be seen that in most periods, the response of inflation to government spending shocks is incremental

تبلیغات