آرشیو

آرشیو شماره ها:
۲۳

چکیده

نام «ایران » حکایت از یک تمدن دیرین در این سرزمین دارد و از لحاظ تاریخی برای پژوهشگران مختلف حوزه ایران شناسی حائز اهمیت است. مسئله پژوهش حاضر این است که نام ایران ریشه در چه و کجا داشته است؟ و چه اقوامی در این سرزمین سکنی داشته اند و خود را ایرانی می دانسته اند؟ از این رو در این مقاله، با روش توصیفی - تحلیلی به بررسی ریشه و پیشینه این واژه به صورت های ائیریه، آری یَ، آری بی، و غیره به معنای «آریایی »، در آثار کهن شرقی، اوستا، کتیبه های کهن ایرانی و بین النهرینی، و متون مورخان و جغرافیدانان غربی پرداخته شده است. یافته های پژوهش حاضر نشان می دهد که این نام با صورت های گوناگون خود به معنی نام قوم ساکن در این سرزمین، در گذر هزاره ها و سده ها سیری تاریخی را طی نموده تا آنکه در عهد ساسانیان به صورت مشخص با نام ایران و ایرانشهر (با یای مجهول) برای تمام مرزهای سیاسی این سلسله انتخاب و تثبیت گشته است.

An Etymological Study of the Name of Iran in the Light of Historical Evidence

The name of Iran tells the story of a long-standing civilization in this land and is of great historical importance to researchers in different fields of Iranology. This study inquiries into the roots of the name of Iran and the ethnic groups that resided there and called themselves Iranian. Following a descriptive-analytic method, this paper investigates the etymology and background of this name in the forms of airyānam, ērān, aryān, etc. in the sense of Aryan in ancient oriental works, Avesta, ancient Iranian and Mesopotamian inscriptions, and ancient works of Western historiographers and geographers. The findings of this study demonstrate that this name in the sense of the people living in this land and in its different forms changed over the centuries and millennia in the course of history until it was established as a single name in the form of Iran in the Sassanid period to cover all the regions within the political borderlines of this era.

تبلیغات