میناکاری فلزی و نگرشی بر تکنیک های اجرای آن در ایران عصر قاجار
آرشیو
چکیده
میناکاری فلزی در تاریخ هنر ایران به عنوان یکی از صنایع دستی دارای پیشینه ای طولانی است. این صنعت هنری در ایران قرون دوازده و سیزدهم هجری قمری به بعد بیش از هر دوره دیگری مورد توجه سازندگان و سفارش دهندگان قرار گرفته است. این صنعت در سده های مذکور که مصادف است با دوره قاجار تحت تأثیر هنرهای صنعتی اروپا بوده و در واقع در زمان مورد نظر می توان سفارش های اشیاء و ظروف میناکاری فلزی را با افرادی از طبقات بالای جامعه مرتبط دانست. میناکاری به عنوان یکی از واپسین صنایع چند حرارتی ایران مراحل مختلفی را در تولید و آماده سازی تا عرضه طی می کند و یک فعالیت صنعتی- هنری طاقت فرسا اما مجلل بشمار می آید. در نوشتار حاضر تلاش شده مراحل تولید تا عرضه هنر میناکاری فلزی به عنوان یکی از صنایع هنری ایران در دوره قاجار بررسی گردد.A Study of Vitreous Enamel and its Techniques in Iran during the Qajar Period
As a handicraft, vitreous enamel has a long history in Iranian art. This artistic industry received the greatest attention from its creators and customers in 12th and 13th centuries onwards in Iran. During these centuries, which coincided with the reign of the Qajar dynasty, vitreous enamel was greatly influenced by European industrial arts. At that time, the customers of vitreous enamel objects belonged mainly to the upper class of society. As one of the Iranian multi-thermal industries, this art involves several stages from the process of supply to the process of demand of the enameled objects. Moreover, it is considered to be a laborious but luxurious industrial-artistic activity. The present paper explores the stages involved in the production and supply of the vitreous enamel art as one of the Iranian handicrafts of the Qajar period.
تبلیغات
