پیشینه تاریخی و فرهنگی زیارت در ایران
آرشیو
چکیده
زیارت مکان های مقدس و منسوب به بزرگان و نیکان یکی از سنت های فرهنگی ایرانیان است که از دیرباز اهمیت و اعتبار خود را حفظ کرده است. این اماکن در سراسر سرزمین ایران با تنوع موقعیت قومی، جغرافیایی ومذهبی پراکنده اند و کمتر شهر و روستایی را می توان یافت که سهمی از این بناها نداشته باشد. با عنایت به تنوع و گونه گونی اماکن مقدس در مجموع می توان این اماکن را به قبور سادات، علما، مشایخ و قدمگاه و یا نظر کرده تقسیم بندی نمود. نوشتار حاضر با تکیه بر پژوهش میدانی و بررسی منابع کتابخانه ای، مقدمه ای است تاریخی، بر تطور زیارت مکان های مذکور در ایران و تأثیری که از حاصل آن در فرهنگ مردم این کشور ایجاد شده است.Historical and Cultural Background of Pilgrimage in Iran
Visiting sacred places attributed to great men is one of the original cultural traditions of Iranians, which has maintained its importance and value since ancient times. These places are scattered all over Iran enjoying a wide variety of ethnic, geographical, and religious features. In fact, there are rarely any cities, towns, or villages where there are no sacred places for pilgrims. Given the diversity of holy places, they can be generally divided into different groups: graves of the Prophet’s descendants, religious scholars, or Sheikhs; footholds, and blessed sites. Relying on field studies and library resources,the present paper provides a historical account of the development of the tradition of visiting the above places as pilgrims in Iran and the effects of pilgrimage on Iranian culture.