صنایع دستی، بازتابی از تداوم زندگی گذشته منطقه دشمن زیاری
آرشیو
چکیده
منطقه دشمن زیاری، بخش سرحدی شهرستان نورآباد ممسنی، با طبیعت جذاب و منحصر بفرد و با وجود فاصله نزدیک به کلان شهر شیراز، همچنان ناشناخته باقی مانده است. طبیعت منطقه دشمن زیاری دارای درختان، گیاهان، انواع سنگها، مواد معدنی و حیوانات اهلی بسیاری است. برخورداری از این مواهب طبیعی باعث شده که مردم محلی متناسب با نیاز خود از آنها استفاده کنند و ابزار مورد نیاز زندگی خود را مانند خیگ، تاوار، کِنِفتِر، شَلَنگی، بَند هَشت دَر هَشت و غیره بسازند. این دست ساخته ها، کاربردهای متنوعی در زمینه های کشاورزی، دامداری و خانگی دارند. پژوهش حاضر درصدد گردآوری اطلاعات از چگونگی سازگاری مردم محلی با طبیعت منطقه با روش توصیفی - میدانی (مصاحبه و تهیه عکس) انجام شده است. نتایج این پژوهش نشان داد که مردم بومی با استفاده از طبیعت غنی و متنوع منطقه، ابزارهای مورد نیاز زندگی خود را با کاربرد های متنوع، بدست آورده و از آنها تا به امروز بهره برده اند. از اینرو، می توان گفت منطقه دشمن زیاری یک موزه زنده ارزشمند است. صنایع دستی و حرفه های مربوط به آن، جزئی از میراث فرهنگی ملموس و بسیار باارزش بشمار می آیند و باید حفظ و حراست شوند.Handicrafts: The Reflection of the Continuityof the Past Life of Doshmanziari Region
The Doshmanziari region in the suburbs of Nourabad in Mamasani County, in spite of its beautiful nature and proximity to Shiraz, has still remained unknown to others. This region abounds in several kinds of trees, plants, stones, minerals, and domestic animals. These blessings have made it possible for the locals to provide for their needsn their own environment and make the tools necessary for their life, such as khig, tavar, kenefter, shalangi, and band hasht dar hasht, themselves. These artifacts have various functions in farming, animal husbandry, and household chores. This study aimed to collect some data regarding the quality of the locals’conformity with the nature of this region followingthe descriptive field method (using interviews and taking pictures). The results of this study indicated that the local residents of Doshmanziari have always created some tools ofvarious functionswhichthey require for their daily life through benefitting from the diverse and rich nature of their own region. Consequently, it can be claimed that Doshmanziari is an invaluable living museum. The handicrafts of this place and the related professions are a part of the precious tangible cultural heritage of Iran and need to be protected and preserved.
تبلیغات
