تطبیق دیدگاه تفسیری ابوالفتوح رازی و بیضاوی در آیه ابتلاء (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
مقاله حاضر با روش توصیفی _ تحلیلی به تطبیق دیدگاه تفسیری دو مفسر فریقین، ابوالفتوح رازی و بیضاوی، ذیل آیه ابتلاء (البقره/124) می پردازد. تمایز دیدگاه تفسیری دو مفسر نامبرده به اختلاف مبنایی مذهبی و اعتقادی ایشان در موضوع امامت خصوصا در لزوم نصب و تعیین امام (به نص الهی یا انتخاب شورا)، و نیز مصداق و ویژگی خاص عصمت و علم امام بر می گردد. از بررسی این دو دیدگاه به دست می آید که هر دو مفسر قائل به اختصاص مقام امامت برای حضرت ابراهیم؟ع؟ علاوه بر مقام نبوت هستند و بنا به پاسخ خداوند مبنی برعدم تخصیص عهد الهی به ذریه ظالم آن حضرت، اعتقاد به تداوم این مقام در ذریه غیر ظالم آل ابراهیم؟ع؟ دارند؛ اما وجه تمایز آنکه بیضاوی همچون اکثر اهل سنت و خصوصا دیدگاه اشاعره معتقد به نصب امام بعد از پیامبر اکرم؟صل؟ به نص الهی و تعیین مصداق مشخص نیست، بلکه قائل به انتخاب شورا و بیعت مردم است و توصیه های پیامبر اکرم؟صل؟ را در این مورد تعیینی نمی داند. بیضاوی عهد را در آیه ابتلاء به معنای عهد عام الهی می داند که شامل هر منصب الهی در دین است و صرفا دلالت بر ظالم نبودن یعنی فاسق نبودنِ جانشین پیامبر به عنوان امام امت دارد؛ در حالی که ابوالفتوح رازی با استناد به دیگر آیات قرآن و نیز بنا به ظاهر و سیاق آیه ابتلاء و توجه به روایات معصومین، عهد را به معنای عهد خاص یعنی امامت خاص معصومان می داند که به آل ابراهیم؟ع؟ می رسد و بعد از پیامبر اکرم؟صل؟ صرفاً عترت معصوم پیامبر شایسته این مقام هستند.Adapting the interpretative view of Abul FOttouh Razi and Beidawi in the verse of ebtela
The present article deals with the descriptive-analytical method of comparing the interpretation views of two commentators, Abu al-Fatuh Razi and Baidawi, on the verse of Tabla (al-Baqarah/124). The difference in the interpretation view of the two commentators is due to the difference in their religious and belief basis in the issue of Imamate, especially in the necessity of installing and appointing an Imam (according to the divine text or choosing the Shura), as well as the example and special characteristic of Imam's infallibility and knowledge.
From the examination of his view, this is obtained, although two commentators believe that the position of Imamate was assigned to Prophet Abraham, peace be upon him, in addition to the position of prophethood, and according to God's answer that the divine covenant was not assigned to the progeny of the oppressor, they believe in the continuation of this position in the non-oppressive progeny of the family of Abraham, peace be upon him. He does not consider the recommendations of the Holy Prophet (PBUH) to be decisive in this matter. Beidawi considers the covenant in the verse of Tabla to mean the general divine covenant, which includes every divine position in religion, and it only indicates that the Prophet's successor as the Imam of the Ummah is not unjust, that is, not immoral, while Abul Fatuh Razi, referring to other verses of the Qur'an and also based on the appearance and context of the verse of Tabla and paying attention to the traditions of the infallibles, considers the covenant to mean a special covenant, i.e., the special imamate of the infallibles, which reaches the family of Abraham (pbuh) and only after the Holy Prophet (pbuh) The Prophet's infallible dignity is worthy of this position.
Abul Fottouh Razi , Beidawi , Ayah ebtela , Imam , Ahed , represseis ,
تبلیغات
