تحلیل گفتمان مولانا و شمس در بیان عاشقانه براساس نظریه هلیدی (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
در پژوهش حاضر، گفتمان عاشقانه ای از مولانا و شمس بر اساس دستور نقش گرای هلیدی تحلیل شده است. بررسی متن(گفتار و نوشتار) در تحلیل گفتمان، در حدی فراتر از ساختارهای صوری زبان صورت می گیرد. در کلام و متون عاشقانه با توجه به بیان انتزاعی گوینده، تصاویر ذهنی به گونه ای خاص رمزگذاری شده اند. هدف اصلی در این پژوهش، پی بردن به چگونگی بازنمایی عواطف موجود در این گفتمان عاشقانه، همچنین دستیابی به شباهت ها و تفاوت های احتمالی در بروز بیان احساسات درونی آن هاست. این پژوهش به این سؤال پاسخ می دهد که ویژگی های کلام عاشقانه مولانا و شمس چگونه براساس دستور نقش گرای هلیدی مشخص می شود. فرضیه تحقیق این است که دستور نقش گرای هلیدی در تحلیل گفتمان متون عاشقانه کارآمد است. بر همین اساس یک غزل از مولانا و بیان عاشقانه ای از شمس تبریزی به صورت موردی انتخاب شده است تا بتوانیم ابعاد گسترده تری از این بحث را به دست آوریم. بافت متن به شیوه توصیفی- تحلیلی؛ به کمک هر سه فرانقش اندیشگانی ، بینافردی و متنی مورد بررسی قرار گرفته است. یافته های پژوهش بیانگر آن است که بسامد بالای فرایند رفتاری در غزل مولانا، نشان دهنده تجربه دیداری او از معشوق و توجه خاص وی به توصیف حالات رفتاری معشوق است. بسامد بالای فرایند وجودی در کلام شمس مفهوم وجود این عشق را آشکار می کند.Analytical discourse of Rumi and Shams in expressing romance based on Halidi's theory
Rumi and Shams Discourse Analysis in the Expression of Love Based on Halliday's TheoryIn the current research, a romantic discourse of Rumi and Shams has been analyzed based on the order of Halliday's role orientation. Examining the text (speech and writing) in discourse analysis takes place beyond the formal structures of the language. In romantic words and texts, according to the speaker's abstract expression, mental images are coded in a special way. The main goal of this research is to find out how emotions are represented in this romantic discourse, as well as to find similarities and possible differences in the expression of their internal feelings. This research answers the question of how the characteristics of Rumi and Shams' romantic speech are determined based on Halliday's role-oriented order. The hypothesis of the research is that Halliday's role-oriented order is efficient in analyzing the discourse of romantic texts. Based on this, a sonnet by Rumi and a romantic expression by Shams Tabrizi have been selected as a case in point so that we can obtain broader dimensions of this discussion. the context of the text in a descriptive-analytical way has been investigated with the help of all three ideological, interpersonal and textual trans-roles. The findings of the research show that the high frequency of the behavioral process in Moulana's sonnet shows his visual experience of his lover and his special attention to the description of his beloved's behavioral states. The high frequency of the existential process in the words of Shams reveals the concept of the existence of this love.
تبلیغات
