سخن سردبیر: ریسک پژوهی در تحلیل خط مشی های عمومی: قاعده ای در خط مشی گذاری که نباید نادیده گرفت (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
فلسفه و رسالت هر حکومت و دولتی هماوردی با ریسک های فراروی جامعه است. اصلی ترین ابزار انجام چنین کارویژه ای خط مشی های عمومی هستند، امّا این خط مشی ها در تحقق اهداف خود با انواعی از ریسک های ذاتی و محیطی مواجه هستند. در حالی که ریسک های ذاتی ریشه در نادرستی در فهم مسئله، صورت بندی و طرح خط مشی، انتخاب بدیلها، اجرا، پایش و ارزشیابی عملکرد خط مشی دارد، ریسک های محیطی به ریسک های فراروی خط مشی های عمومی در هنگام اجرا بر می گردد. از آنجایی که تحلیل خط مشی عمومی مرکز ثقل اِفراز خط مشی های عمومی تصور می شود، یکی از دغدغه های اصلی تحلیل گران این حوزه، فهم، تشخیص، سنجش و مدیریت ریسک چنین خط مشی هایی است. مطالعات معدودی به ریسک پژوهی در عرصه تحلیل خط مشی ها پرداخته اند. هدف غایی این نوشتار جلب توجه جامعه علمی و کارگزاران کشور به «ریسک پژوهی» در مطالعات خط مشی های ملی در جمهوری اسلامی ایران است. براین اساس، ضمن واکاوی مفهوم، راهبردهای کنار آمدن با ریسک و نوعی چارچوب برای شناخت و مدیریت «ریسک های خط مشی عمومی» ارائه می شود. در پایان رهنمودی برای پژوهش های آتی در این عرصه مهم پیشنهاد خواهد شد.Risk Research in Public Policy Analysis: A Policy Rule that Should Not be Ignored
The philosophy and mission of government is to deal with the risks facing the society. The main tools for doing such a special task are public policies, but these policies face a variety of inherent and environmental risks in achieving their goals. While the inherent risks are rooted in the wrong understanding of the problem, policy formulation and design, selection of alternatives, implementation, monitoring, and evaluation of policy performance, environmental risks refer to the risks faced by public policies during implementation. Since public policy analysis is considered to be the center of gravity of public policies, one of the main concerns of analysts in this field is to understand, diagnose, measure and manage the risk of such policies. Few studies have dealt with risk research in the field of policy analysis. The ultimate goal of this article is to draw the attention of the scientific community and agents of the country to “risk research” in national policy studies in the Islamic Republic of Iran. Therefore, while analyzing the concept and strategies of coping with risk, a framework for recognizing and managing “public policy risks” is provided. At the end, a guideline for future research in this important field will be suggested.