مقایسه اثربخشی درمان شناختی رفتاری خانواده محور (FCBT) و مداخله دلبستگی محور مادر-کودک بر اختلال اضطراب جدایی کودکان ۷ تا ۱۲ سال (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
هدف: هدف از پژوهش حاضر مقایسه و اثربخشی درمان شناختی- رفتاری مبتنی بر خانواده (FCBT) و مداخله دلبستگی محور مادر– کودک بر کاهش اضطراب جدایی کودکان ۷ تا ۱۲ سال بود. روش پژوهش: روش این مطالعه نیمه آزمایشی، از نوع پیش آزمون- پس آزمون با گروه گواه و پیگیری سه ماه بود. بدین منظور 36 کودک دارای اختلال اضطراب جدایی به روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده و در سه گروه ۱۲ نفری قرار گرفتند. گروه اول درمان شناختی رفتاری مبتنی بر خانواده گربه سازگار کندال و هتکه (2006) و گوالای سازگار بارت و همکاران (1996)، گروه دوم مداخله دلبستگی محور مادر–کودک پرنل (2004) و کینگ نیونهام (2008) در هشت جلسه 60 دقیقه ای دریافت کردند و گروه گواه هیچ مداخله ای دریافت نکرد. ابزار سنجش این پژوهش شامل مصاحبه تشخیصی نیمه ساختار یافته اختلالات خلقی و اسکیزوفرنیا برای کودکان و نوجوانان آرکاوالتا، فولیوکس و مارتینز (۲۰۰۶)، مقیاس اضطراب جدایی (فرم والدین) هان، هاجینلیان و ایسن (2003) بود. داده ها با استفاده از روش تحلیل واریانس آمیخته همراه با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بن فرونی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج نشان می دهد درمان شناختی- رفتاری خانواده محور در مقایسه با مداخله دلبستگی محور مادر- کودک در کاهش اضطراب جدایی (68/19=F، 001/0=P) کودکان موثر تر بوده است و این تثیر در مرحله پیگیری پایدار بود (۰۵/۰P<). نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان می دهد که روش های درمانی بکار رفته می تواند در درمان اختلال اضطراب جدایی توسط روانشناسان و روانپزشکان موثر واقع شود.Comparison of Efficacy of Family Cognitive–Behavioral Therapy (FCBT) and Mother - Child Attachment Intervention in Separation Anxiety Disorder in Children between 7-12 years old
Aim: The purpose of this study was to compare and evaluate the effectiveness of Family Cognitive–Behavioral Therapy (FCBT) and Mother - Child Attachment Intervention in Separation Anxiety Disorder in Children Between 7-12 years old. Methods: The method of this semi-experimental study was a pre-test-post-test type with a control group and a three-month follow-up. For this purpose, 36 children with separation anxiety disorder were selected by purposive sampling and were divided into three groups of 12 people. The first group of cognitive behavioral therapy based on the family of Kendall and Hetke (2006) and the adapted Goala of Barrett et al. (1996), the second course of mother-child attachment intervention Pernell (2004) and King Newnham (2008) in eight sessions of 60 minutes. and the control group did not receive any intervention. The measurement tools of this research included the semi-structured diagnostic interview of mood disorders and schizophrenia for children and adolescents by Archvalta, Folioux, and Martinez (2006), the separation anxiety scale (parent form) by Han, Hajinlian, and Isen (2003). The data were analyzed using mixed variance analysis with repeated measurement and Ben Feroni's post hoc test. Results: The findings show that family-oriented cognitive-behavioral therapy has been more effective in reducing children's separation anxiety compared (F=19.68, P=0.001) to mother-child attachment intervention (P<0.05). Conclusion: The results of the present study show that the therapeutic methods used can be effective in the treatment of separation anxiety disorder by psychologists and psychiatrists.