بررسی و نقد خودبسندگی و اومانیسم انسان معنوی در نظریه عقلانیت و معنویت
آرشیو
چکیده
هدف پژوهش حاضر خوانش انتقادی مبنای اومانیسم و لازمه آن یعنی خودبسندگی انسان معنوی، در نظریه «عقلانیت و معنویت»، مطرح شده توسط مصطفی ملکیان است. در این پژوهش مبنای اومانیسم در معنویت گرایی این نظریه، و نیز مؤلفه خودبسندگی انسان معنوی، به عنوان لازمه این مبنا، مورد بحث و بررسی انتقادی قرار گرفته است. روش پژوهش توصیفی- تحلیلی بوده و نتایج نشان داد که فهم نادرست معنویت اومانیستی از جایگاه و کرامت انسان، چالش معنا در معنویت گرایی، عدم توجه به دغدغه جاودانگی، راز نبودن خدا و ماوراء، معنویت ستیزی چنین معنویتی و تنافی آن با آرامش و رضایت باطن، ازجمله مهمترین چالش ها و نقدهای وارد بر این مبنا و لازمه آن هستند.Investigation and Critic Spiritual Man Self-efficacy and Humanism in the Theory of Rationalism and Spirituality
The purpose of the present research is to read critically the basis of humanism and its necessity, that is, spiritual human being, self-efficacy, in rationality and spiritually theory proposed by Mostafa Malekian. In this study, humanism foundation in spiritualism of this theory, as well as spiritual man self0efficacy and actually indication has been critically discussed and examined, as necessity of this foundation. The research method was analytical-descriptive and the results revealed that incorrect understanding of humanism spirituality of human status is the absence of God and hereafter world, anti-spirituality of such spirituality and its conflict with comfort and inner or conscious satisfaction, are among the most essential challenges and criticisms on this foundation and its necessity.
تبلیغات
