قرارهای تأمین کیفری و نظارت قضاییِ اشخاص حقوقی؛ تهدیدی جدی علیه تضمین حقوق بزه دیده (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
به موجب ماده 217 قانون آیین دادرسی کیفری یکی از مهم ترین اهداف صدور قرارهای تأمین کیفری «تضمین حقوق بزه دیده و جبران ضرر و زیان وارده به وی» است؛ اما بنابر صراحت ماده 690 قانون آیین دادرسی کیفری، قرارهای تأمین کیفری برای جرایم اشخاص حقوقی محدود به دو قرار شده که به کارگیری این دو قرار هم برخلاف قرارهای تأمین کیفری اشخاص حقیقی، الزامی نبوده و به «صلاحدید» مقام قضایی واگذارشده است. در پژوهش حاضر به روش توصیفی تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه ای به نقد و بررسی قرارهای تأمین کیفری و نظارت قضایی جرایم اشخاص حقوقی در راستای تضمین حقوق بزه دیده پرداخته شده است. قرارهای پیش بینی شده برای اشخاص حقوقی تناسبی با شدت و گستره فراوان جرایمی که امروزه اشخاص حقوقی در آن ها درگیر شده و تعداد زیادی از افراد را قربانی اقدامات زیان بار خود به ویژه در حوزه های مالی و اقتصادی می کنند نداشته و انجام اصلاحات از جانب قانون گذار همگام با بسیاری از کشورها که برای اشخاص حقوقی قرارهای تأمین کیفری متنوعی را منظور داشته و اجازه استفاده از دیگر قرارها از قبیل قرار وثیقه را نیز صادر کرده اند اجتناب ناپذیر می نماید. همچنین در زمینه قرار نظارت قضایی علی رغم ابهام قانونی و البته برخلاف نظر برخی نویسندگان حقوقی به نظر می رسد می توان متناسب با جرم ارتکابی شخص حقوقی و البته موضوع و زمینه فعالیت این شخص از برخی دستورهای این قرار در رابطه با این اشخاص بهره گرفت.Criminal security agreements and judicial supervision of legal entities; Serious threat against "guarantee of victims' rights"
According to Article 217 of the Criminal Procedure Code, one of the most important purposes of issuing criminal security contracts is to "guarantee the rights of the victim and compensate him / her for damages". However, according to the explicitness of Article 690 of the Code of Criminal Procedure, criminal security contracts for crimes of legal entities are limited to two, the use of which, unlike criminal security contracts of natural persons (Article 217), is not mandatory and "at the discretion" of the official. Judicial is assigned. In the present study, a descriptive-analytical method has been used, using library resources to critique and review criminal security agreements and judicial supervision of crimes of legal entities in order to guarantee the rights of victims. Legal appointments are not commensurate with the severity and extent of the crimes in which legal entities today engage and victimize large numbers of individuals, especially in the financial and economic spheres, and legislative reforms are in line with many countries. It provides for a variety of criminal security agreements for legal entities and has also allowed the use of other agreements, such as bail agreements. Also, in the field of judicial supervision, despite the legal ambiguity and of course against the opinion of some legal writers, it seems that some of the provisions of this contract can be used in relation to these persons in proportion to the crime committed by the legal person.
تبلیغات
