چکیده

Poetry therapy, a form of creative art therapy, utilizes poetry and other stimulating forms of literature to achieve therapeutic goals and promote personal growth. Research has shown the effectiveness of positive and negative symptom control and treatment in schizophrenia, highlighting the need for non-pharmacological interventions. Poetry therapy has emerged as one such intervention in this domain. Therefore, the present study aimed to investigate the effectiveness of group poetry therapy on positive and negative symptoms in patients with schizophrenia. This experimental study employed a pretest-posttest design with a control group. The statistical population of the study were hospitalized patients in treatment and rehabilitation centers in Ardabil city. Using cluster random sampling, 22 participants were selected and randomly assigned to the experimental and control groups. The experimental group received eleven sessions of group poetry therapy, while the control group did not receive any intervention. Data were collected using the Positive and Negative Syndrome Scale (PANSS) and analyzed through one-way analysis of covariance. The results indicated that, after accounting for the pretest effect, the mean of posttest scores of the experimental group participants were lower than those of the control group in positive and negative symptoms (P<0.05), confirming the effectiveness of group poetry therapy intervention. This study demonstrated that group poetry therapy is an effective non-pharmacological treatment for individuals with chronic schizophrenia and can be implemented by clinical professionals in treatment centers.  

اثربخشی شعردرمانی گروهی بر بهبود نشانگان مثبت و منفی بیماران مزمن اسکیزوفرن

شعردرمانی یک نوع هنردرمانی خلاق است که شعر و دیگر شکلهای برانگیزنده ادبیات را برای رسیدن به اهداف درمانی و رشد شخصی بکار می گیرد .نشانگان مثبت و منفی هم در کنترل و هم در درمان بیماران اسکیزوفرن مؤثر گزارش شده و انجام مداخلات غیردارویی برای کاهش این نشانگان ضروری است. یکی از مداخلات جدید غیردارویی در این زمینه شعردرمانی است. از این رو پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آن به صورت گروهی بر نشانگان مثبت و منفی بیماران اسکیزوفرن مورد بررسی قرار گرفته است. این مطالعه به صورت نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری شامل بیماران بستری در مراکز درمان و توانبخشی شهر اردبیل بود. از بین این افراد با روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای تعداد 22 نفر انتخاب شده و به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. یازده جلسه شعردرمانی گروهی برای گروه آزمایش انجام شد و گروه کنترل هیچ گونه مداخله ای دریافت نکردند. برای جمع آوری داده ها از مقیاس نشانگان مثبت و منفی(PANSS) استفاده شد و داده ها با آزمون تحلیل کواریانس تک متغیری  تحلیل شد. نتایج نشان داد که بعد از کنترل اثر پیش آزمون، میانگین نمرات پس آزمون آزمودنی های گروه آزمایش در نشانگان مثبت و نشانگان منفی کمتر از نمرات آزمودنی های گروه کنترل بود (P<0/05) که نشانگر اثربخشی مداخله شعردرمانی گروهی بود. این مطالعه نشان داد که شعردرمانی گروهی به عنوان یک درمان غیردارویی بر روی بیماران مزمن اسکیزوفرن اثربخش است و می تواند مورد استفاده متخصصان بالینی در مراکز درمانی قرار گیرد.
اسکیزوفرنی ،شعردرمانی گروهی ،نشانگان مثبت ،نشانگان منفی،

تبلیغات