Prediction of Social Adjustment based on Early Maladaptive Schemas and Social Skills
آرشیو
چکیده
This research aimed at the prediction of social adjustment based on early maladaptive schemas and social skills. In this research, 133 subjects, all were inhabitants of Tehran and were selected by the convenient method, responded to online questionnaires including Bell Adjustment Questionnaire (BAI), Young Early Maladaptive Schemas Questionnaire (YEMSQ), and Matson Evaluation Social Skill with Youngsters (MESSY). The LISREL and SPSS-22 softwares and the methods of Pearson correlation and Structural equation modeling were used for data analysis. Results showed that early maladaptive schemas in five areas (disconnection & rejection, impaired autonomy & performance, impaired limits, other-direction, and overvigilance/ inhibition) were correlated reversely with social adjustment. Social adjustment also was correlated positively with social skills. Applying the structural equation modeling showed that social adjustment is predictable based on early maladaptive schemas and social skills. Out of the schemas, two areas of impaired limits (-0.69) and impaired autonomy & performance (-0.53) have the most negative impact on social adjustment. Social skills, as the second strongest variable, have the highest positive impact on social skills, after impaired autonomy & performance. The results were explained in the context of the theory of early maladaptive schemas, and some points were suggested regarding an increase in social adjustment.پیش بینی سازگاری اجتماعی براساس طرحواره های ناکارآمد اولیه و مهارت های اجتماعی
پژوهش حاضر با هدف پیش بینی سازگاری اجتماعی بر اساس طرحواره های ناکارآمد اولیه و مهارت های اجتماعی انجام شد. 133 نفر از جمعیت عمومی شهر تهران به صورت در دسترس به پرسشنامه آنلاین، شامل پرسشنامه سازگاری بل (BAI)، طرحواره های ناکارآمد اولیه یانگ (YEMSQ) و ارزیابی مهارت اجتماعی ماتسون (MESSY) پاسخ دادند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش های همبستگی و معادلات ساختاری و نرم افزارهای SPSS-22 و LISREL استفاده شد. یافته ها نشان داد طرحواره های ناکارآمد اولیه در پنج حوزه بریدگی و طرد، خودگردانی و عملکرد مختل، محدودیت های مختل، دیگرجهت مندی، گوش به زنگی بیش از حد و بازداری، با سازگاری اجتماعی رابطه منفی داشتند، همچنین سازگاری اجتماعی با مهارت های اجتماعی رابطه مثبت داشت. کابرد شیوه معادلات ساختاری نشان داد سازگاری اجتماعی بر اساس طرحواره های ناکارآمد اولیه و مهارت های اجتماعی قابل پیش بینی است. از میان طرحواره ها، دو حوزه محدودیت های مختل (69/0-) و عملکرد مختل (53/0-) قوی ترین تأثیر را به صورت منفی بر سازگاری اجتماعی داشتند، مهارت های اجتماعی نیز به عنوان دومین عامل اثرگذار، پس از حوزه محدودیت های مختل، بیشترین تأثیر را به صورت مثبت (58/0) بر سازگاری اجتماعی نشان داد. یافته ها در بافت نظریه طرحواره ها تبیین و پیشنهادهایی برای ارتقای سازگاری اجتماعی مطرح شد.
سازگاری اجتماعی ،طرحواره های ناکارآمد اولیه ،مدل معادلات ساختاری ،مهارت های اجتماعی،