آرشیو

آرشیو شماره ها:
۵۰

چکیده

پژوهش حاضر با هدف ارزیابی تأثیر متغیرهای جمعیت شناختی در رفتارهای جمعیِ نمایشی در بستر ویروس کرونا در شهر بوشهر، با روش پیمایش و رویکرد توصیفی انجام شده است. جمعیت آماری متشکل از ساکنان 15 سال به بالای شهر با تعداد 197864 نفر هستند که نمونه ای به تعداد 384 نفر با تکنیک نمونه گیری تصادفی – خوشه ای از میان آن انتخاب شدند. پرسشنامه پژوهش محقق ساخت است که رواییِ محتوایی آن توسط استادان و پایایی اش به وسیله آزمون آلفای کرونباخ (79/.) تأیید شدند. فرضیه های پژوهش با آزمون های آماریِ تی تک نمونه ای، آزمون فریدمن و تحلیل واریانس آزمایش شدند. نتایج نشان می دهند میانگین واقعی نمره میزان رفتار جمعیِ نمایشی پاسخگویان برابر 195 و یازده صدم است که از میانگین مورد انتظار آن یعنی مقدار 174 بالا تر است و این نشان می دهد که رفتارهای جمعی نمایشی در ایام شیوع کرونا بالاتر از متوسط جامعه بوده است. در رتبه بندی میانگین ابعاد متغیر رفتارهای جمعیِ نمایشی، بُعد مد اجتماعی با میانگین رتبه ای 28/6، اولویت اول را دارد. در واقع آن بعد از رفتار نمایشی که تنها به طور دوره ای و در فرایند شیوع کرونا در معرض تغییر قرار گرفت. متغیرهای جنس، وضعیت تأهل، وضعیت تحصیلات و نوع منزل مسکونی پاسخگویان تأثیر معنی داری بر رفتارهای جمعیِ نمایشی دارند و افراد متأهل، زنان، افراد با تحصیلات پایین و افراد ساکن در مسکن غیرشخصی، بیشتر تحت تأثیر رفتارهای جمعیِ نمایشی قرار گرفته اند.   

The effect of demographic variables on dramatic collective behaviors in the context of Corona virus "Study of Bushehr"

The present study was conducted with the aim of evaluating the effect of demographic variables on collective behavior in the context of the Corona virus in Bushehr city. The research method is a survey that was conducted with a descriptive approach. The statistical population is all residents over 15 years of age in Bushehr city (197,864 people) in 1400. To determine the sample size, 384 people were selected from random cluster sampling. To collect data from a researcher-made questionnaire, Cronbach's alpha was used to check the content validity of the questionnaire from the point of view of professors and its reliability, which was calculated as 0.79 for the entire questionnaire. One-sample t-tests, Friedman's test and analysis of variance were also used to test the research hypotheses. The obtained results showed that the real average of the amount of show collective behavior for the respondents is equal to 195.11, which is higher than the average (174). In the ranking of the average dimensions of the collective performance variable, the dimension of social fashion has the first priority with an average rating of 6.28. Based on the results of the variables of gender, marital status, educational status and the type of residential house of people, they have a significant effect on the dramatic collective behavior. Based on the results of married people, women, people with low education and people who live in private homes, they are more affected by the dramatic collective behavior.

تبلیغات