عوامل و موانع ارتباط جوانان مسجدرو تهران (15 الی 29 ساله) با مسجد
آرشیو
چکیده
هدف پژوهش حاضر شناسایی عوامل ایجابی و نیز موانع اثرگذار بر ارتباط جوانان با مسجد است. لذا، با تمرکز بر جوانان مسجدرو تهران، به بررسی عوامل و موانع تاثیرگذار بر حفظ ارتباط یا افزایش ارتباط این طیف از جوانان با مسجد پرداخته است.این مطالعه از نظر هدف، کاربردی بوده و از نظر شیوه اجرا کمّی بود. جامعه پژوهش، جوانان 15-29 ساله شهر تهران بودند. برای تعیین نمونه پژوهش از روش نمونه برداری احتمالی و گونه خوشه بندی استفاده شد. ابزار پژوهش پرسشنامه بود. روایی پرسشنامه با استفاده از «آزمون مقدماتی» در دو مرحله «پیش آزمون غیررسمی» و «پیش آزمون رسمی» تایید شد و برای محاسبه میزان پایایی ابزار اندازه گیری از روش آلفای کرونباخ استفاده شد. نتایج نشان داد که «مطلوب بودن امام جماعت» در میان عوامل افزایش ارتباط با مسجد محوریت دارد؛ چنانکه عوامل سه گانه «مطلوبیت ساختمان و امکانات مسجد»، «دسترسی خانواده ها و جوانان به محصولات فرهنگی مفید و جذاب» و «حضور چهره های مشهور در نماز جماعت» پائین ترین تاثیر را در بین عوامل دارند. یافته های پژوهش حاضر تاثیر تناسب نداشتن کارکردهاى مسجد با نیازهاى فعلى مردم به عنوان علل خلوت بودن مساجد و نیز وجود رابطه مستقیم بین آموزش نماز با میزان حضور جوانان در نماز و وجود رابطه مستقیم بین مکان، زمان و امکانات فیزیکی مناسب با میزان مشارکت جوانان را تایید می کند.Factors and Impediments to the Relationship between Tehran’s Mosque-Going Young Adults (15 to 19 Years Old) and Mosques
The purpose of the present study is to recognize positive factors as well as influential impediments to the relationship between young adults and mosques. Thus, by focusing on mosque-going youngsters in Tehran, it deals with effective factors and impediments to the sustenance or improvement of the relationship between this group of youngsters and the mosque. The purpose of the research is practical and its method of implementation is quantitative. The research population consisted of 15 to 29 year-old-young adults in Tehran. To determine the research sample, probability sampling and clustering methods were used. The research instrument was a questionnaire. The validity of the questionnaire was confirmed by the “basic test” in two phases of “informal and formal pre-tests” and Cronbach’s alpha was used to assess the reliability of the measurement tool. The results showed that “favorability of Imām Jamā’at” is a central factor among the causes which enhance the youngsters’ relationship with mosque while the triplet factors including “favorability of mosque’s building and facility”, “families and young adults’ access to useful and attractive cultural products”, and “presence of famous figures in the congressional prayer” have the least effect. The findings of the present research confirm the effect of lack of compatibility between mosque’s functions and people’s current needs as a cause of less crowd in mosques and the direct relationship between teaching the prayer and the presence of young adults in the mosque as well as the direct relationship between suitable place, time, and physical facilities and participation rate of young adults.