بررسی جایگاه و نقش اصل حُسن نیت در حقوق کیفری (مقاله علمی وزارت علوم)
درجه علمی: نشریه علمی (وزارت علوم)
آرشیو
چکیده
حسن نیت به عنوان یک اصل کلی حقوقی، در همه شاخه های علم حقوق از موقعیت ممتاز و ویژه ای برخوردار است. امروزه در قوانین بسیاری از کشورها به شکل صریح یا ضمنی به این اصل پایه اشاره شده است. البته در حقوق کیفری، برخلاف دیگر حوزه های حقوقی و به ویژه حقوق خصوصی، حسن نیت مفهومی کمتر شناخته شده و در عمل مغفول برای بسیاری از نویسندگان و پژوهشگران بوده است. در ادبیات حقوق کیفری ایران و در مقایسه با کشورهای غربی و عربی، اصل حسن نیت به درستی تبیین نشده است. اگرچه قانون گذار به طور ضمنی در برخی حوزه ها از جمله معاذیر قانونی، کیفیات مخفّفه و اسباب اباحه رفتار ارتکابی به حسن نیت توجه داشته، اما به صراحت به این مفهوم اشاره ای نداشته است؛ ضمن آنکه ضوابط شناسایی حسن نیت و سنجه های تشخیص آن نیز روشن نگردیده است. تنها بر اساس دکترین حقوقی، برخی از مقام های قضایی ضمن انشای رأی و در مقام توجیه چرایی تعدیل یا تبدیل عنوان اتهامی و نیز تغییر نوع و میزان واکنش کیفری به حسن نیت مرتکب توجه می کنند. در نظریه عمومی جرم، حسن نیت حول محور قصد مرتکب معنا می یابد و به طور خاص در ارتباط با تقصیر جزایی، اثر خود را آشکار می سازد؛ به گونه ای که با اثبات نبودِ سوءنیت، حسن نیت شخص در مقام اجرا یا استعمال حق مورد دفاع واقع می شود. روش تحقیق در این پژوهه، توصیفی تحلیلی و در عین حال تطبیقی است و از ابزار کتابخانه برای گردآوری مطالب استفاده شده است.Studying the Position and Role of Good Faith Principle In Criminal Law
Good faith, as a general legal principle, enjoys a privileged and special position in all branches of law. This basic principle is explicitly or implicitly mentioned in many countries’ statutes today. Of course, in criminal law, unlike other areas of law, especially private law, good faith is a less recognized concept and in practice neglected by many writers and researchers. In the literature of Iranian criminal law and in comparison with Western and Arab countries, the principle of good faith is not properly explained. Although the legislature has implicitly noted goodwill in some areas, including legal excuses, mitigating circumstances, and justifiable causes of committed act, he does not explicitly refer to this concept; In addition, the criteria for identifying good faith and the criteria for recognizing it have not been clarified. Only according to the legal doctrine, some judicial officials pay attention to the perpetrator’s good faith while writing the verdict and in the position of justifying the reason for modifying or changing the title of the accusation and also changing the type and amount of criminal response. In the general theory of crime, good faith finds meaning around the perpetrator's intent and reveals its effect specifically in relation to criminal guilt; in such a way that by proving the absence of malice, the person’s good faith in status of execution or exercise of the right is defended. The research method in this article is descriptive-analytical and at the same time comparative and library tools have been used to collect subjects.