تحقیق حاضر باهدف بررسی نقش واسطه ای اعتماد و کارآمدی جمعی بر رابطه بین اعتماد بین فردی و کارآفرینی شغلی بر خودکارآمدی انجام شده است. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از منظر روش، توصیفی از نوع پیمایشی و مقطعی است. جامعه آماری، شامل کلیه کارکنان کارکنان شعب بانک صادرات استان مازندران است که بر اساس فرمول کوکران 165نفر و از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای به عنوان نمونه انتخاب شدند. برای گردآوری داده های تحقیق از پرسشنامه با مقیاس اعتماد بین فردی مک آلیستر (1995)، و برای تجزیه و تحلیل داده ها از روش معادلات ساختاری با نرم افزار spss استفاده گردید. نتایج حاکی از آن است که اعتماد بین فردی و کارآفرینی شغلی بر خودکارآمدی نقش تعدیلی دارد.