زمینه و هدف: ویروس کرونا اولین بار در ووهان چین شناسایی شد؛ وقوع این پاندمی و اقداماتی که در جهت کنترل و قطع زنجیره انتقال این بیماری صورت گرفت گاها منجر به مشکلات روان شناختی متعدد می شود که اثرات طولانی مدتی برجای خواهد گذاشت و پیامدهای آن همچنان ادامه دارد. تأثیر شیوع یافتن بیماری های عفونی بر اختلالات روانی از چند جهت است. می تواند بر بیماری های روان که از قبل موجود است، تأثیر بگذارد. می تواند باعث ایجاد علائم روانی تازه در افراد به دنبال اثرات متقابل ایمنی و بیماری روانی شود. باعث ایجاد رنج در سرپرستان افراد آسیب دیده شود و باعث ایجاد انگ گردد. روش پژوهش: پژوهش حاضر از نوع مروری است که به بررسی مطالعات انجام شده در زمینه پیامدها و ارائه مداخلات روان شناختی در زمان پنومونی ویروس کرونا از اسفند 1398 تا شهریور 1399 با استفاده از کلیدواژگان ویروس کرونا، پنومونی، مداخلات روان شناختی در بحران ها، سلامت روان، کووید-19، پاندمیک و با جستجو در سایت های معتبر پابمد، ساینس دایرکت، اسکوپوس، گوگل اسکالر، پروکوئست و همچنین پایگاه های داخلی همچون پایگاه جهاد دانشگاهی، ایرانمدکس و مگیران پرداخت. علاوه بر این، مقالاتی که به طور آنلاین توسط کمیسیون بهداشت ملی چین، مرکز ملی پیشگیری و کنترل بیماری ها و سازمان جهانی بهداشت منتشر شده بود، نیز مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها: در مجموع مرور 48 مقاله نهایی نشان داد که در زمان پاندمی کووید-19 اثرات روان شناختی منفی از جمله اختلال استرس پس از سانحه، افسردگی، اضطراب، استرس، اختلالات خواب و عصبانیت در کادر درمان و دیگر افراد درگیر با کووید-19 به طور معناداری افزایش یافته بود. همچنین با مرور منابع معتبر مشخص شد که پیامدهای روان شناختی بیماری کووید-19 در پرسنل درمانی و مراقبت های بهداشتی، مردم عادی، بیماران مبتلا، خانواده ی بیماران مبتلا و کودکان متفاوت است. نتیجه گیری: در چشم انداز روان شناسی سلامت، راهبردهای مراقبتی برای طیف مختلف افراد و در نهایت، کاهش اثرات قرنطینه ارائه شده است. بر طبق مرور مطالعات انجام شده، مشخص شد که به طور کلی در زمان پاندمی کووید-19 شاهد کاهش سلامت روان افراد به خصوص کارکنان درمانی درگیر با این بیماری هستیم و لازم است مداخلات روان شناختی سریع، مداوم و به موقع صورت گیرد.