آرشیو

آرشیو شماره ها:
۳۳

چکیده

هدف از پژوهش حاضر، کاهش اضطراب ریاضی در دانش آموزان با استفاده از روش های کاربردی و تعاملی بود. این مطالعه با استفاده از روش اقدام پژوهی روی جامعه دانش آموزان پایه نهم مدرسه شاهد افشار یزد در سال تحصیلی 1399-1400 انجام گرفت. برای این منظور یکی از دانش آموزان پایه نهم که دچار اضطراب در کلاس؛ به خصوص در درس ریاضی بود، انتخاب و مورد مطالعه قرار گرفت. روش گردآوری داده ها در این پژوهش، استفاده از پرسش نامه، مشاهده تأملی، مصاحبه و ارتباط تعاملی بود. از ابتدای سال تحصیلی 1399-1400 پس از موافقت مدیر و معلم مدرسه، به بررسی مشکل اضطراب در دانش آموز و راه های برطرف کردن آن از طریق ارتباط تعاملی پرداخته شد. طبق نتایج حاصله، رفتارهای دانش آموز مورد مطالعه در کلاس درس تا حد زیادی بهبود یافت. در واقع اطرافیان دانش آموز با مشاهده کاهش اضطراب و دلهره او و مشارکت فعال وی در کلاس، شاهد تغییر رفتارهایش در جهت مثبت بودند. هم چنین بالا رفتن نمره دانش آموز در امتحانات کلاسی، به خوبی گویای کاهش اضطراب و پیشرفت او در درس ریاضی بود. بطور کلی نتایج این پژوهش حاکی از تاثیر توجه به تفاوت های فردی و علاقه دانش آموزان و نیز توجه به کاربرد ریاضیات در زندگی روی کاهش اضطراب دانش آموزان در درس ریاضی است.

تبلیغات