امروزه سازمان هایی موفق اند که بتوانند با افزایش خلاقیت و نوآوری، از فرصت ها بهتر استفاده کنند. سازمان ها از طریق اقداماتی نظیر آموزش و توسعه نیروی انسانی می توانند مهارت ها، نگرش ها و رفتار افراد را تحت تأثیر قرار دهند. هدف این پژوهش، بررسی نقش واسطه ایِ سرمایه فکری در تأثیرگذاری آموزش و توسعه منابع انسانی بر عملکرد نوآورانه در سازمان بسیج استادان استان گیلان است. روش پژوهش حاضر، از نظر هدف، کاربردی و برحسب روش، تحقیقی توصیفی از نوع همبستگی است که با به کارگیری ابزار پرسشنامه و روش پیمایشی، داده های مورد نیاز جمع آوری شده است. از آنجا که سطح تحلیل در این پژوهش به صورت سازمانی است، جامعه آماری آن، شامل 188 کارگروه (کارگاه های صالحین، نشست های سیاسی و بصیرتی، حلقه های صالحین)، برگزارشده در سازمان بسیج استادان استان گیلان (دانشگاه گیلان، دانشگاه پیام نور، دانشگاه آزاد اسلامی) است که همه 188 کارگروه به عنوان نمونه تعیین شدند. داده های جمع آوری شده از طریق نرم افزارهای SPSS19 و SmartPLS2 مورد بررسی قرار گرفتند. یافته ها نشان دادند که متغیر سرمایه فکری در تأثیر آموزش در کارگاه صالحین بر عملکرد نوآورانه به عنوان «میانجی جزئی» و در تأثیر نشست های سیاسی و بصیرتی و نیز حلقه های صالحین بر عملکرد نوآورانه به عنوان «میانجی کامل» عمل می کند.
