این مقاله با هدف بررسی نقش راوی برای رسیدن به قابل اعتمادترین روایت فردی از واقعیت در مستند رادیویی، به عنوان نزدیک ترین گونه رسانه ای به رویداد واقعی، نگاشته شده است. به این منظور، با تکیه بر سه نظریه روایت از پراپ، ژنت و بارت، هفت نمونه ساخته شده در سه شبکه رادیویی فرهنگ، صدای آشنا و ایران، به طور تصادفی انتخاب و با روش تحلیل روایت، بررسی شدند. براساس یافته ها، بهترین گونه روایت، که به برداشتی شفاف از واقعیت سوژه می انجامد، روایت انفجاری بر پایه نظریه ژنت و بارت است؛ زیرا با بیان تفسیرهای گوناگونِ وقایع و بازنمایی هم زمان پاره ای از اجزا در کالبد روایت، نشان می دهد عناصر مختلف، چه ارتباطی با هم دارند و هر کدام، چگونه در ساختار متن می گنجد یا گنجانده نمی شود.
