اثربخشی زوج درمانی راه حل محور بر انعطاف پذیری شناختی زوجین متقاضی طلاق

چکیده

هدف: هدف این پژوهش تعیین اثربخشی زوج درمانی راه حل محور بر بهبود انعطاف پذیری شناختی زوج های متقاضی طلاق بود. روش: این پژوهش از نوع طرح های نیمه تجربی با پیش آزمون و پس آزمون و جامعه این پژوهش 20 زوج مراجعه کننده به مرکز مشاوره مهرآور شهر تهران بود که پس از غربال گری با استفاده از پرسشنامه انعطاف پذیری شناختی دنیس و وندروال (2010) انتخاب و به طور تصادفی به دو گروه زوج درمانی راه حل محور (10 زوج) و گروه گواه (10 زوج) اختصاص یافتند. گروه آزمایش در 8 جلسه 90 دقیقه ای زوج درمانی راه حل محور را دریافت کردند و گروه گواه در حالت انتظار قرار داشت . داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیری و چندمتغیری تجزیه و تحلیل شد. یافته ها: نتایج نشان داد که زوج درمانی راه حل محور در افزایش انعطاف پذیری شناختی تأثیر دارد (93/15= F و 001/0= P )؛ همچنین زوج درمانی راه حل محور بر مولفه های ادراک کنترل پذیری (59/26= F و 001/0= P )، ادراک گزینه های مختلف (35/5= F و 026/0= P ) و ادراک توجیه رفتار (49/23= F و 001/0= P ) موثر بود. نتیجه گیری: مداخله زوج درمانی راه حل محور می تواند به عنوان یک روش درمانی موثر برای افزایش انعطاف پذیری شناختی در زوجین متعارض و برخوردار از روابط آشفته مورد استفاده قرار گیرد.