بررسی تأثیر روان درمانی پویشی فشرده کوتاه مدت بر سبک های دفاعی و بهبود کیفیت زندگی معتادان تحت درمان نگه دارنده متادون

چکیده

هدف: هدف این پژوهش تأثیر روان درمانی پویشی فشرده کوتاه مدت بر سبک های دفاعی و بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به اختلال سوءمصرف مواد تحت درمان نگهدارنده متادون بود. روش: پژوهش حاضر نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه بود. این پژوهش بین سال های 139۹ – 139۷ بر روی 14 مرد معتاد تحت متادون درمانی در شهر تهران انجام شد. معتادان از مراکز نگهداری تحت پوشش سازمان بهزیستی استان تهران به روش خوشه ای از مناطق 22 گانه مناطق 2، 7، 14 و 19 منتخب و از مراکز واجد شرایط به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه کنترل (7 مرد) و آزمایشی (7 مرد) قرار گرفتند. برای جمع آوری داده ها از پرسشنامه سبک های دفاعی آندروز و همکاران (1993) و پرسشنامه کیفیت زندگی ( WHO-BRF ) استفاده شد و داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تحلیل شدند. یافته ها: نتایج نشان داد که بین پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش، در نمره سبک های دفاعی رشد یافته، سبک های دفاعی روان رنجور، سبک های دفاعی رشد نایافته، تفاوت معناداری وجود داشت (05/0> P )؛ در پیش آزمون و پس آزمون گروه کنترل تفاوتی مشاهده نگردید. در گروه آزمایش، اثربخشی این مداخله در طی سه ماه ثبات داشته است؛ بین نتایج پیش آزمون و پس آزمون گروه آزمایش، در شاخص کیفیت زندگی، تفاوت معناداری وجود داشت (05/0> P )؛ ولی در پیش آزمون و پس آزمون گروه کنترل چنین تفاوتی مشاهده نگردید و اثربخشی این مداخله در طی مدت سه ماه پس از قطع درمان ثبات نداشته است. نتیجه گیری: نتایج این پژوهش حاکی از آن است که روان پویشی فشرده کوتاه مدت بر سبک های دفاعی و بهبود کیفیت زندگی بیماران مبتلا به اختلال سوءمصرف مواد تحت درمان نگهدارنده متادون مؤثر است.