پپژوهش حاضر پیرامون بررسی نقش میانجی ارزش اجتماعی ادراک شده در تاثیر رهبری تحول آفرین درک شده بر تعهد شغلی صورت گرفته است. روش پژوهش، از نظر هدف، کاربردی و برحسب روش از نوع همبستگی می باشد که با به کارگیری ابزار پرسشنامه و روش پیمایشی داده های مورد نیاز جمع آوری شده است. جامعه آماری پژوهش، کلیه کارکنان سازمان فنی وحرفه ای استان گیلان (459نفر) می باشد که با روش نمونه گیری طبقه بندی ساده (سهمیه ای) و با استفاده از فرمول آماری کوکران تعداد 231 نفر به عنوان حداقل حجم نمونه آماری تعیین گردید. داده های جمع آوری شده از طریق نرم افزار Smart-Pls 2 و روش بررسی معادلات ساختاری بر مبنای حداقل مربعات جزئی مورد بررسی قرار گرفت. یافته ها نشان داد علاوه بر تاثیر مثبت معنی دار متغیر رهبری تحول آفرین درک شده بر ارزش اجتماعی و متغیر ارزش اجتماعی بر تعهد شغلی و نقش واسطه ای ارزش اجتماعی، متغیر رهبری تحول آفرین در صورت عدم وجود متغیر میانجی نیز تاثیر مثبت معنی-داری بر تعهد شغلی دارد، و این نتایج دلالت بر نقش واسطه ای جزئی متغیر ارزش اجتماعی در رابطه بین این دو متغیر دارد. با توجه به این نتایج به مدیران پیشنهاد می گردد ضمن تلاش در ایجاد توسعه های همسو با نظام مدیریت تحول گرا، در جهت رشد وبهبود ارزشهای اجتماعی مشترک درون سازمان نیز گام بردارند. توجه به مسائلی نظیر برگزاری جلسات مشترک بین مدیران وکارکنان و نشست های هم اندیشی می تواند نقش مهمی در تغییر نگرش کارکنان داشته باشد. این امر آنهارا ازسیاست های تحولی سازمان آگاه کرده و موجب بهبود ارزش های اجتماعی، مسئولیت پذیری و مشارکت آنها در مسائل سازمانی می گردد و میزان تعهد شغلی آنها افزایش خواهد یافت.
