هدف این پژوهش، شناسایی آسیب ها و چالش های تربیت دینی دانش آموزان دوره متوسطه دوم از نظر دبیران معارف اسلامی و مشاوران مدارس است. در این پژوهش از روش تحقیق کیفی استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش را تمامی مشاوران و دبیران معارف اسلامی دوره متوسطه دوم شهر شیراز است و با روش نمونه گیری هدفمند، 12 نفر از دبیران معارف اسلامی و 9 نفر از مشاوران مدارس دخترانه و پسرانه (در سال 1397) به عنوان نمونه انتخاب شده اند. برای جمع آوری اطلاعات از روش "مصاحبه نیمه ساختار یافته" استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از رویکرد توصیفی – تفسیری استفاده شده است. نتایج این پژوهش نشان داد که به روز نبودن دانش دبیران معارف اسلامی و مربیان پرورشی، ناآشنایی برخی از معلمان و والدین دانش آموزان با خصوصیات دوره بلوغ، ناکافی بودن برنامه های پرورشی مدارس، تأثیر مخرب بیکاری فزاینده جوانان بر روحیه دینی دانش آموزان، وجود فقر در برخی از خانواده ها، الگو برداری نامناسب برخی از دانش آموزان از چهره های هنری و ورزشی، ناکافی بودن امکانات تفریحی ورزشی برای دانش آموزان، تأثیر منفی برنامه های ماهواره بر تربیت دینی دانش آموزان، استفاده نامناسب از فضای مجازی، پایبند نبودن برخی از خانواده ها به آداب و رسوم دینی، نامناسب بودن اخلاق و رفتار دینی برخی از معلمان، عدم توجه محتوای درسی معارف اسلامی به نیازهای رشدی دانش آموزان، وجود اعتیاد در برخی از دانش آموزان، نمره محوری و تأکید بر حفظ مفاهیم از مهم ترین چالش ها و موانع تربیت دینی در دوره متوسطه دوم است.
