این پژوهش به مطالعه در اطلاعات مشتریان بیمه عمر به منظور دستیابی به الگوی خوشه بندی برای ارائه خدمات می پردازد. از جامعه شرکتهای بیمه عمر، یک شرکت بیمه ای با اندازه نمونه 1000 نفر که در سال 1392 اقدام به خرید بیمه نامه عمر کرده اند، انتخاب شد. با استفاده از مدلهای خوشه بندی داده کاوی، عوامل مؤثر و روابط بین آنها مورد بررسی قرار گرفت و درنهایت، نتایج حاصل از مدلهای مختلف خوشه بندی با یکدیگر مقایسه شدند. با استفاده از نتایج به دست آمده، شرکتهای بیمه ای می توانند مشتریان بیمه عمر را در دو گروه اصلی «مشتریان سودبخش» و «مشتریان دارای ریسک» طبقه بندی کنند و به هریک از گروه ها، بسته های خدماتی متناسب ارائه دهند. به علاوه، متغیرهای جمعیتی همچون «جنسیت» و «سن» و متغیرهای بیمه ای همچون «حق بیمه سالیانه» و «ضریب فوت در اثر حادثه» به عنوان عوامل تأثیرگذار در شناسایی گروه های مشتریان هستند.
