زیارت در میان شیعیان از جایگاه ویژه ای برخوردار است و می توان از طریق زیارت، طلب قرب به خداوند را درخواست نمود و با استعانت از اهل بیت (ع)، امامزادگان (ع) و بزرگان به این مطلوب نائل شد. زیارت دارای دو رکن اساسی است، یکی از آنها اثبات شخصیّت معنوی مزور بدون در نظر گرفتن انتسابات نسبی اش و دومی صحّت انتساب آن شخصیّت به مرقد مطهّر اوست. سومیّن حرم (بعد از حرم امام رضا (ع) و حضرت معصومه (س) ) از جهت اهمیّت در ایران امامزاده شاه چراغ شیراز است که مورد توجّه خیل مشتاقان آل الله گردیده است از همین روی بسیاری به دنبال شناخت ابعاد شخصیّتی و معرفتی احمد بن موسی (ع) هستند. این نوشتار با بررسی روایات و اسناد منتسب به شاه چراغ سعی در شناخت این امامزاده بزرگوار داشته است. بعد از شناخت صفات برجسته احمد بن موسی (ع) بررسی صحّت انتساب مرقد مطهّرشان به ایشان دوّمین نتیجه حاصل از این پژوهش است. خواندن زیارتنامه امامزادگان وسیله ارتباط ما با آنها و درخواست حوائج خویش است از همین روی دقّتی در زیارتنامه جناب احمد بن موسی (ع) انجام گرفت.
