هدف این تحقیق بررسی رابطه جریان های نقدی عملیاتی مدل 5 بخشی و جریان های نقدی بازده سرمایه گذاری های مبتنی بر مدل 4 بخشی صورت جریان وجوه نقد با پایداری سود در بازه زمانی 1387 تا پایان سال 1392 می باشد. به منظور بررسی این موضوع نمونه ای متشکل از 171 شرکت از شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران برای دوره زمانی 6 ساله انتخاب شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار ایویوز و با ساختار تلفیقی (پنل) و روش کمترین مربعات تعمیم یافته (GLS) و در چارچوب مقطعی توزینی و با استفاده از آثار ثابت زمانی صورت پذیرفت. نتایج آزمون فرضیات تحقیق نشان می دهد که هر دو متغیر جریان های نقدی عملیاتی مبتنی بر مدل 5 بخشی و جریان های نقدی بازده سرمایه گذاری های مبتنی بر مدل 4 بخشی بر پایداری سود تأثیر مثبت و معناداری دارد. در شرایط مقایسه ای، تأثیرجریان های نقدی بازده سرمایه گذاری های مبتنی بر مدل 4 بخشی بر پایداری سود نسبت به جریان های نقدی عملیاتی مبتنی بر مدل 5 بخشی بیشتر است. با توجه به نتایج بدست آمده، تصمیم گیرندگان و تحلیل گران مالی می توانند با ایجاد تغییرات ساده و تنها با چینش چند عنصر در کنار هم و تبدیل بخش فعالیت های عملیاتی مدل 5 بخشی صورت جریان وجوه نقد به بازده سرمایه گذاری های مدل 4 بخشی مانند آنچه در تعریف این متغیر در متن مقاله آمده است، پایداری سود شرکت ها را به نحو صحیح تری آزمون نمایند.
